Darmowy tekst i ilustracje traktatu [7] "Losy jednej piramidy"
(3-języcznie: po angielsku ,
włosku
i polsku )
Uaktualizowano:
5 luty 2013
Kliknij "X" lub "No" na np. planszy rzekomych błędów, lub na reklamie, jeśli te usiłują przeszkodzić w oglądnięciu tej strony.
(Oto wykaz wszystkich
stron z TEGO serwera, w zestawieniu językowym - w 8 językach.
Wybierz interesującą Cię stronę manipulując suwakami, potem kliknij
na nią aby ją uruchomić:)
(Ten sam wykaz daje się też wyświetlić
z "Menu 1" poprzez kliknięcie na
"Menu 2".)
Oto
wykaz adresów wszystkich totaliztycznych
witryn działających w dniu aktualizacji
tej strony. Pod każdym z owych adresów
powinny być dostępne wszystkie totaliztyczne
strony wyszczególnione w "Menu 1" i
"Menu 2",
włączajac w to również ich odmienne wersje językowe
(tj. wersje w językach: polskim,
angielskim, niemieckim, francuskim, hiszpańskim,
włoskim, greckim i rosyjskim).
Najpierw więc w poniższym okienku wybierz
adres serwera z każdego masz zamiar
skorzystać manipulując suwakami, potem
kliknij na jego adres, kiedy zaś otworzy
się strona reprezentująca ów serwer
wówczas wybierz sobie z "Mednu 1" lub z
"Menu 2"
interesującą cię stronę i kliknij na nią
aby ją uruchomić i przeglądnąć:
(Niniejszy wykaz daje się też wyświetlić
z "Menu 1" poprzez kliknięcie tam na
"Menu 4".)
(1)
Do końca czerwca 2009 roku wszystkie
monografie i traktaty jakie ja (tj.
dr inż. Jan Pająk)
autoryzuję przetłumaczone już zostały
na bezpieczny i wygodny format PDF
(z ilustracjami włączonymi do ich treści).
Są one upowszechniane za darmo do
poczytania przez wszystkich zainteresowanych.
Osobiście więc rekomenduję aby ściągnąć
je sobie z niniejszego adresu w tym właśnie
formacie PDF. Wszakże w nim moje
publikacje są "gotowe do druku", a
ponadto do formatu PDF wirusy NIE
mogą się doczepiać. Niestety, z powodu
dużej objętości plików spowodowanej
powłączaniem ilustracji do treści tych
publikacji, NIE każdy z darmowych
serwerów z witrynami
totalizmu
jest w stanie je pomieścić. Dlatego aby
załadować sobie wybraną publikację
w formacie PDF, najpierw trzeba znaleźć
serwer (adres) w internecie pod którym
jest ona udostępniana za darmo. W celu
jego znalezienia trzeba sprawdzić dostępność
formatu PDF pod kolejnymi adresami
wyszczególnionymi dla danej publikacji
(i strony) w "Menu 3" lub w "Menu 4" z
lewego marginesu.
(2)
Aby gratisowo załadować do swojego komputera
tekst niniejszego traktatu, czy aby oglądnąć lub
załadować sobie którąkolwiek z wyszczególnionych
poniżej jego ilustracji, zwyczajnie
kliknij
na podkreślony
(zielony)
tekst lub ilustrację z poniższych wykazów!
(3)
Wszystkie ilustracje monografii [7] formatu PDF zgromadzone
są w jej ostatnim rozdziale. Dlatego aby podczas jej czytania
przychodziło nam łatwiej przerzucanie uwagi od tekstu
do właśnie omawianej ilustracji, dobrze jest w swoim
komputerze mieć dwie kopie tej monografii, pierwszą
z których otwiera się na czytanym tekście, drugą zaś
na ilustracjach do tego tekstu. Potem zaś myszą
wystarczy szybko przerzucać się (klikaniem) od
okienka z tekstem do okienka z właśnie analizowaną ilustracją.
(4)
"Piramida telepatyczna" - czyli urządzenie opisywane
w niniejszym traktacie [7], nawet bardziej szczegółowo
jest również opisana w rozdziałach N i K z tomów 11
i 10 monografii
[1/4],
oraz w traktacie
[7/2].
Dlatego rozdziały N i K z monografii [1/4], a także traktat
[7/2], stanowią doskonałe uzupełnienie techniczne
informacji dostarczonych w niniejszym traktacie [7].
Owa "piramida telepatyczna" opisywana jest również
skrótowo w punktach #E1 do #E3 strony o nazwie
telepathy_pl.htm
oraz w punktach #C1 do #C7 strony o nazwie
free_energy_pl.htm.
(5)
Po dalsze
instrukcje
patrz koniec tej strony.
Na niektórych z totaliztycznych witryn
internetowych oferujących niniejszy
traktat [7], może on być dostępny
w bezpiecznym i wygodnym formacie
"Adobe" znanym także jako "PDF"
od angielskiego "Portable Document Format".
Do formatu tego wirusy NIE są w stanie
się doczepić. Ponieważ niemal każdy
komputer posiada darmowy (jednak
bardzo dobry) program czytający
zwany "Adobe Reader" specjalnie
dla owego formatu PDF, warto więc
sprawdzić, czy na niniejszej witrynie
traktat [7] przypadkiem nie jest
dostępny w owym formacie PDF.
(Nie jest on dostępny w nim na
wszystkich totaliztycznych witrynach - z
uwagi że zajmuje on dużo miejsca
na dysku.) Aby to sprawdzić, wystaczy
spróbować załadować sobie go do
swego komputera. Jeśli zaś da się
on załadować w owym formacie,
będzie potem można go u siebie
czytać (lub wydrukować) właśnie
za pośrednictwem owego "Adobe Reader"
mającego również polskie literki.
Oto tekst traktatu [7] który na
niektórych serwerach (być może
iż nawet tutaj) może być dostępny
w nieskompresowanym formacie
ADOBE.PDF (kliknij na niego
aby sprawdzić czy się załaduje):
Skompresowany (ZIP) format traktatu [7] ma tą zaletę że zajmuje mało
pamięci. Dlatego nadaje się dobrze gdy chcemy go sobie zapisać
na jakiejś niewielkiej pamięci. Ponieważ jednak jest on skompresowany
z formatu WORD.DOC odnosi się do niego też problem wirusów
opisany w części #C poniżej. Oto [7] w tym formacie:
Nieskompresowana wersja traktatu [7] w formacie
WORD.DOC ma tą zaletę, że jest łatwa do użycia.
Wszakże niemal każdy wie dzisiaj jak używać WORDa.
Jednak problem z wordprocessorem WORD polega na tym,
że pozwala on na formowanie tzw. "ukrytych makro" z pomocą
których jacyś niemoralni i mściwi ludzie m.in. napisali kiedyś
sporo złośliwych wirusów komputerowych. Wirusy te ciągle
do dzisiaj mogą być doczepiane w internecie do przesyłanych
tekstów w formacie WORDa. Dlatego każdy tekst importowany z internetu do naszego
komputera w formacie WORD może zawierać w sobie taki
ukryty wirus. Ostrożność więc zaleca, aby każdy tekst importowany
z internetu w formacie WORD najpierw dokładnie sprawdzić
na wirusy, potem zaś - jeśli się da, aby go otwierać i czytać
programami innymi niż WORD, tj. takimi które NIE realizują
"ukrytych makro" wordowskich (np. czytać je programem
zwanym "WordPad").
Oto więc [7] w formacie WORDa (kliknij na wybrany zielony
link aby zobaczyć czy jest on dostępny na tym serwerze):
A. WPROWADZENIE
A1. Aspekty akademickie tego traktatu
B. PRZEKAZ I PROTOTYPY
B1. Poszukiwanie upewnienia
B2. Eksperymenty wprowadzające
B3. Budowa pierwszego prototypu
B4. Eksperymenty z pierwszym prototypem
B5. Drugi prototyp
B6. Literatura powoływana w tym rozdziale
C. NIEKTÓRE IMPLIKACJE PRZEKAZU
D. UWAGI KOŃCOWE
E. LITERATURA UZUPEŁNIAJĄCA I POSZERZAJĄCA TREŚĆ TEGO TRAKTATU
F. O AUTORACH
Mrs. Daniela Giordano
Prof. dr inż. Jan Pająk
G. RYSUNKI
Rysunek 1: Konstrukcja piramidy.
Rysunek 2: Fotografie drugiego prototypu piramidy.
Z. ZAŁĄCZNIKi (Rekomendowana procedura zapoczątkowania budowy opisanej tu piramidy, itp.)
In English:
A. INTRODUCTION
A1. Academic rationale of this treatise
B. THE DISCLOSURE AND PROTOTYPES
B1. My search for reassurance
B2. Preliminary experiments
B3. Constructing the first prototype
B4. Experiments with the first prototype
B5. The second prototype
B6. Literature referred to in this chapter
C. IMPLICATIONS OF THE DISCLOSURE
D. FINAL COMMENTS
E. REFERENCES COMPLEMENTING THIS TREATISE
F. ABOUT THE AUTHORS
Mrs Daniela Giordano
Dr Jan Pajak
G. FIGURES
Figure 1: The design of the pyramid.
Figure 2: Photographs of the second prototype of the pyramid.
Z. APPENDIXes (Recommended procedure to complete the pyramid described here, etc.)
Qui in italiano:
A. INTRODUZIONE
A1. Analisi logica di questo trattato
B. LA RIVELAZIONE ED IL PROTOTIPO
B1. La mia ricerca di conferme
B2. Esperimenti preliminari
B3. Costruzione del primo prototipo
B4. Esperimenti con il primo prototipo
B5. Il secondo prototipo
B6. Bibliografia riferita a questo capitolo
C. IMPLICAZIONI DELLA RIVELAZIONE
D. COMMENTI FINALI
E. BIBLIOGRAFIA A COMPLEMENTO DEL TRATTATO
F. SUGLI AUTORI
Daniela Giordano
Dr Jan Pająk
G. TAVOLE
Figura 1: Il disegno della piramide
Figura 2: Fotografie del secondo prototipo della piramide
Z. APPENDICI (Procedura raccomandata per realizzare la piramide qui descritta, ecc.)
Ilustracje:
Jeśli czytelnik załadował sobie niniejszy traktat
w formacie PDF, wówczas zawiera on już
wszystkie ilustracje omawiane w jego treści.
Niemniej niektóre zdjęcia i rysunki włączone w
tekst tego traktatu czasami musiały zostać wydatnie
pomniejszone aby dały się potem wydrukować
na pojedyńczych kartkach papieru formatu A4.
Dlatego niektóre szczegóły na owych zdjęciach
lub rysunkach już powłączanych do formatu
PDF mogą NIE być wystarczająco wyraźnie
widoczne. Z tego powodu elektroniczne wersje
wszystkich owych zdjęć i rysunków użytych
w tym traktacie udostępniam poniżej - tak aby
można je było sobie uważnie pooglądać w
internecie lub ściągnąć do własnego komputera.
To z kolei pozwala aby je sobie powiększać do
dowolnego rozmiaru - będąc dzięki temu w
stanie oglądnąć dokładnie każdy ich szczegół.
Ponadto internetowe kopie wszystkich zdjęć i
rysunków użytych w niniejszym traktacie
można też sobie pościągać i powłączać do
egzemplarzy tego trakatu upowszechnianych
w formatach źródłowych DOC, WP5, czy ZIP
(tj. formatach innych niż PDF). Wszakże te
inne niż PDF formaty źródłowe tego traktatu
NIE mają ilustracji powłączanych do ich treści.
* * *
Proszę odnotować, że NIE wszystkie internetowe
adresy (witryny) zawierają wszystkie ilustracje
pokazane na niniejszej stronie. Stąd jeśli pod
tym adresem poniżej któraś z ilustracji NIE zostaje
pokazana (tj. jeśli poniżej widać tylko ramkę tej
ilustracji), wówczas trzeba wejść na tą samą
stronę pod innym adresem wskazywanym
w "Menu 3" lub "Menu 4" i tam oglądnąć
interesującą nas ilustrację.
Część #E:
Ilustracje do traktatu [7] w formacie *.gif lub *.jpg.
Zauważ że można zobaczyć powiększenie
każdej fotografii i rysunku z niniejszej strony internetowej. W tym celu wystarczy zwykle
kliknąć na tą fotografie lub rysunek. Ponadto wiekszość tzw. browserow ktore
obecnie są w użyciu, włączając w to populany "Internet Explorer", pozwala na
załadowanie każdej ilustracji do swojego
własnego komputera, gdzie można jej się do woli przyglądać, gdzie daje się ją
zredukować lub powiększyć, a także gdzie ją można wydrukować za pomocą
posiadanego przez siebie software graficznego.
[7p] Rysunek 1: Rysunek budowy i podzespołów piramidy telepatycznej.
[7e] Figure 1: The design and components of the telepathic pyramid.
[7i] Figura 1:
(This illustration is also used in [1/4] as Figure N2, and in [7/2] as Figure C3.)
(Ta ilustracja jest też użyta w [1/4] jako rysunek N2, oraz w [7/2] jako rysunek C3.).
Kształt, konstrukcja i główne podzespoły omawianej tu piramidy. Rysunek ten przygotowano jakby wszystkie jej elementy były przeźroczyste, t.j. poprzez poszczególne podzespoły widoczne są elementy, kształty i połączenia położone za nimi.
Piramida ta jest około 27.5 [cm] wysoka. Jej obwody i podzespoły zamontowane zostały w "obudowie" wykonanej ze szkła lub perspex'u. Na jej główne podzespoły składają się: "rama" (F) wykonana z drutu miedzianego, spiralnie nawinięta stożkowa "cewka" (C) z drutu miedzianego wstawiona do piramidy ale nie dotykająca pozostałych podzespołów, "kwarc" przemysłowy (Q) zawieszony w centrum dokładnie na wysokości piramidy, dwa niewielkie "induktorki" (I1) i (I2), jarząca się "tuba" (T), cztery "dyski" (D1), (D2), (D3), (D4) wycięte z blachy aluminiowej, każdy przyklejony do innej wewnętrznej ścianki obudowy, jeden z których (D1) posiada niewielki otwór w środku, oraz cztery "kaskady luster" (M1), (M2), (M3), (M4) ustawione w narożach piramidy, każda zawierająca po trzy lustra. Wszystkie te podzespoły połączone są ze sobą w sposób opisany w niniejszym traktacie. Istota demonstrująca tą piramidę poinformowała też, że stosunki pomiędzy podzespołami piramidy muszą spełniać warunek harmoniczności.
Obudowa to pięć płyt ze szkła lub perspex'u (jeden kwadrat i cztery trójkąty) zagiętych, wytłoczonych, lub sklejonych razem tak aby uformować ściany boczne i podstawę piramidy. Obudowa ta obejmuje sobą (zamyka w sobie) ramę miedzianą (F) oraz wszystkie inne obwody i podzespoły tego urządzenia. Umożliwia ona również utrzymywanie próżni we wnętrzu piramidy. Miedziana rama (F) to po prostu osiem odcinków drutu miedzianego zlutowanych na końcach lub tak wygiętych, że formują one krawędzie piramidy. Tuba (T) jest to zwykła ampułka szklana wypełniona w połowie zwykłą solą kuchenną, w połowie zaś rtęcią. Zalecane jest aby ta tuba, a także wnętrze całej piramidy, utrzymywane były pod próżnią. Induktorki (I1) i (I2) to dwa zwykłe magnesiki sztabkowe z ciasno nawiniętymi na nich cewkami indukcyjnymi.
[7p] Rys. C2 - góra: Wygląd prototypu piramidy telepatycznej sporządzonego przez Panią Danięlę Giordano.
[7e] Figure C2-UP: Appearance of a prototype of the telepathic pyramid.
[7i] Figura 2-su:
(This illustration is also used in [1/4] as Fig. N1 "up", and in [7/2] as Figure C2-dół.)
(Ta ilustracja jest też użyta w [1/4] jako Rys. N1 "gora", oraz w [7/2] jako rysunek C2-góra.).
Wygląd zewnętrzny omawianej tu piramidy. Pokazany został drugi prototyp tego urządzenia zbudowany przez współautorkę niniejszego traktatu, Panią Danielę Giordano (Via Antonio Veneziano, 120, I-90138 Palermo - Sicily, Italy), która dostarczyła też powyższe zdjęcia. Więcej szczegółów dotyczących budowy, działania, przeznaczenia i podstaw teoretycznych tego urządzenia przedstawiono w traktacie [7] oraz w rozdziale G monografii [1p] i [3].
Badania tego prototypu wykazały, że po zasileniu ze zewnętrznego źródła szybkozmiennego prądu elektrycznego (np. radia) wytwarza on i wysyła jakiś sygnał telepatyczny. Jednakże ciągle posiada on usterki techniczne uniemożliwiające jego wykorzystanie zgodnie z oryginalną specyfikacją ofiarodawcy. Wyeliminowanie tych usterek wymaga dokonania dalszych badań teoretycznych i eksperymentów praktycznych.
[7p] Rys. C2 - dol: Wygląd wnętrza prototypu piramidy telepatycznej sporządzonej przez Pania Danielę Giordano.
[7e] Figure 2-DOWN: A photograph that illustrates the interior of the telepathic pyramid.
[7i] Figura 2-giu:
(A similar illustration is also used in [1/4] as Fig. N1 "down", and in [7/2] as Figure C2-down.)
(Podobna ilustracja jest też użyta w [1/4] jako Rys. N1 "dół", oraz w [7/2] jako rysunek C2-dół.).
Zagospodarowanie jej wnętrza. Obudowa z perspex'u widoczna jest od spodu po jej położeniu z boku na prawej stronie.
[7p] Pani Daniela Giordano - Współautorka niniejszego traktatu [7p].
[7e] The first coauthor: Photograph of Mrs. Daniela Giordano - coauthor of this treatise [7e].
[7i] Daniela Giordano: Daniela Giordano nata a Palermo (Sicilia), Italia, il 7 Novembre 1946. Ha frequentato le scuole inferiori a Milano, Italia, dove ha vissuto dieci anni insieme alla sua famiglia. All'et di quattordici anni i suoi genitori si trasferirono nuovamente nella loro citt natale, Palermo. L ella port avanti i suoi studi al Liceo Artistico, specializzato in materie artistiche. Poich la scuola non era una delle sue occupazioni favorite, decise di chiudere i suoi studi con un corso di un anno al "British College", una scuola privata dove impar la lingua Inglese e consegu il diploma finale.
A diciannove anni vince il concorso di "Miss Italia". Subito dopo parte per gli Stati Uniti (New York, Boston, e Philadelphia) e poi per il Canada (Montreal), per adempiere ai suoi impegni contrattuali. Ha lavorato per la televisione americana in diversi spots pubblicitari, per alcune ditte internazionali che avevano sponsorizzato il concorso di bellezza.
Per motivi professionali, ha incontrato ufficialmente l'allora Presidente Johnson, il Governatore Rockfeller, il Sindaco di New York Lindsay, e varie altre personalit politiche di quel tempo. Quando ritorn in Italia, inizi subito la sua carriera di attrice come protagonista in molti films, in teatro e in televisione. Ha vissuto a Roma, Italia, per quasi 20 anni, interpretando quasi 50 films, la maggior parte dei quali in co-produzione con altre societ straniere. Durante la sua carriera ha lavorato anche in Spagna, Francia, Germania, Austria, Ungheria, Iugoslavia, Egitto, Marocco, Tunisia e Turchia. In quel periodo divenne molto conosciuta in Italia ma non raggiunse l'apice della carriera.
Pensando continuamente al suo futuro, tent di costruirsi una specie di curriculuum professionale nel tempo libero tra un film ed un altro. Cos , ha lavorato anche come organizzatrice di mostre e vendita nel campo dell'arte, come manager in un ufficio commerciale di import-export e come giornalista indipendente per un periodico immobiliare e per qualche altro mensile.
Durante una pausa sul set di un film che stava interpretando, incontra un giornalista/reporter venuto ad intervistarla per conto di un noto periodico italiano. Entrambi scoprirono interessi comuni e fondarono l'associazione "I Cavalieri di Pegaso" (attualmente sono sposati). Lo scopo dell'associazione quella di fornire un servizio informazione che favorisca il fluire dell'informazione al pubblico sulle ricerche d'avanguardia effettuate su molte materie scottanti e scomode che al momento non sono ben accettate in Italia dalla scienza ufficiale.
Grazie ad alcune conferenze tenute a Londra e a Parigi, alle quali stata invitata da una fondazione internazionale, stata in grado di introdurre un paio di queste materie in un ambiente medico.
Ella inscritta nella Lista Speciale dell'Albo dei Giornalisti come direttore responsabile del bollettino mensile dell'associazione. Nel 1985 cessa definitivamente la sua attivit di attrice, si trsferisce nuovamente a Palermo e da allora lavora per una societ concessionaria di spazi pubblicitari negli aeroporti. Attualmente responsabile degli spazi pubblicitari di clienti italiani negli aeroporti internazionali.
Ama dipingere ad olio quadri surrealisti, andare a cavallo, pattinare sul ghiaccio.
(A similar illustration is also used in [7/2]")
(Podobna ilustracja jest też użyta w [7/2]).
Pani Daniela Giordano urodziła się dnia 7 listopada 1946 roku w Palermo (Sycylia), Włochy. Uczęszczała do szkoły w Milan'ie, Włochy. Mieszkała tam przez dziesięć lat razem ze swoją rodziną. W wieku czternastu lat razem ze swoją rodziną powrócili do ich rodzinnego miasta, Palermo. Tam kontynuowała swą naukę w szkole średniej "Art Lyc e" specjalizując się w przedmiotach artystycznych. Z uwagi na fakt, że uczęszczanie do szkoły nie było jej najbardziej ulubionym zajęciem, postanowiła zakończyć swą edukację jednorocznym kursem w szkole prywatnej "British College", gdzie uczyła się języka angielskiego. Tam też otrzymała swój końcowy dyplom.
We wieku dziewiętnastu lat wygrała konkurs piękności na "Miss Italy". Po tym podróżowała do Stanów Zjednoczonych (włączając w to Nowy Jork, Boston i Filadelfię) i do Kanady (Montreal), aby wypełnić podjęte zobowiązania. Występowała w Amerykańskiej "spots TV" oraz w kilku innych formach reklamowych, pracując dla niektórych firm międzynarodowych jakie sponsorowały konkurs piękności.
Podczas toku tej pracy, oficjalnie uzyskała audiencję u byłego Prezydenta Johnsona, Zarządcy Stanu Mr. Rockefeller'a, Mera Nowego Jorku Mr. Lindsay, oraz różnych innych osobistości politycznych tamtego okresu. Po powrocie do Włoch, wkrótce zaczęła karierę jako jedna z czołowych aktorek we filmie, teatrze, oraz w Telewizji Narodowej Włoch. Mieszkała w Rzymie, Włochy, przez prawie 20 lat, występując w około 50 filmach, większość z których wykonana była w ko-produkcji z innymi zagranicznymi producentami. Podczas szczytu swej kariery pracowała także w Hiszpanii, Francji, Niemczech, Austrii, Węgrzech, Jugosławii, Egipcie, Maroku, Tunezji i Turcji. W owym okresie stała się dosyć dobrze znaną we Włoszech, aczkolwiek nie osiągnęła szczytów dla tej kariery.
Mając przyszłość na myśli, starała się także budować rodzaj doświadczenia profesjonalnego w ramach niewielkiego marginesu wolnego czasu jaki znajdował się w jej dyspozycji pomiędzy jednym filmem i drugim. Stąd, pracowała ona dodatkowo jako organizator sprzedaży i wystaw artystycznych (obrazów, rzeźb), jako kierownik biura przemysłowego importu i eksportu, oraz jako wolno-zatrudniony dziennikarz dla wydawnictwa przedsiębiorstwa handlu nieruchomościami i dla kilku innych wydawnictw.
Podczas przerwy w kręceniu, dziennikarz/reporter przybył na plener aby uzyskać wywiad dla dobrze znanego magazynu włoskiego. Oboje odkryli wspólne zainteresowania i założyli stowarzyszenie zwane "I Cavalieri di Pegaso" (obecnie są już po ślubie). Celem tego stowarzyszenia jest zapewnienie wielo-poziomowego dostępu informacji na temat awangardowych badań dotyczących wielu "gorących" spraw jakie w chwili obecnej nie są dobrze odebrane we Włoszech przez oficjalną naukę.
Dzięki różnym konferencjom w Londynie i Paryżu, w jakich uczestniczyła na zaproszenie międzynarodowej fundacji, była także w stanie przedstawić kilka takich spraw niektórym kręgom medycznym.
Jest ona włączona do Specjalnego Wykazu Dziennikarzy, jako Dyrektor miesięcznego biuletynu stowarzyszenia. W 1985 roku definitywnie opuściła swoje uprzednie zajęcie jako aktorka, przeniosła się do Palermo, i począwszy od tego czasu pracuje w biurze jakie zajmuje się stanowiskami reklamowymi na lotniskach. Obecnie jest odpowiedzialna za wystawy reklamowe klientów z Włoch na lotniskach międzynarodowych.
Lubi malować surrealistyczne obrazy, jazdę konną, oraz łyżwiarstwo.
[7p]: Jan Pajak - drugi ze wspólautorów tego traktatu [7p].
[7e] The second coauthor: Photograph of Prof. dr Jan Pajak - coauthor of this treatise [7e].
[7i] Jan Pajak: Il Dr Jan Pająk nato a Wszewilki, nei pressi di Milicz, Polonia, il 25 magggio 1946. La sua infanzia stata influenzata dall'origine tedesca della madre, dal background austriaco del padre e dall'ambiente polacco nel quale cresciuto. Ha trascorso i suoi primi 36 anni in Polonia dove ha ricevuto la sua educazione e maturato la sua esperienza scientifica. E' stato inoltre membro di Solidarnooa dal giorno in cui questa organizzazione stata fondata. Nel 1982 lascia la Polonia ed arriva in Nuova Zelanda. Il 28 agosto 1985 acquisisce la cittadinanza neozelandese.
Il Dr Pająk ha iniziato la sua educazione a Milicz, dove ha frequentato il Gymnasium of General Education. Dopo essere diventato matricola nel 1964, si sposta a Wroc3aw dove prosegue gli studi al Dipartimento di Ingegneria Meccanica dell'Universit Tecnica di Wroc3aw. Studia in questo Dipartimento 6 anni prima di laurearsi. Prima di terminare l'universit , il Dr Pająk vince un premio speciale, lo "Scientific Scholarship", riservato a pochi studenti pi meritevoli, che gli assicura un impiego nella stessa Universit dopo aver completato gli studi. Si laurea nel 1970 e riceve il grado di "Master of Engineering and Engineer". Inizia cos a lavorare come Junior Lecturer nell'Institute of Machine Building Technology della stessa Universit . Nel 1971 viene promosso dalla qualifica di Junior Lecturer, e nel 1973 passa alla posizione di Senior Lecturer. La sua specializzazione scientifica quella di Computer Assisted Design (CAD). Nel 1974 dopo la sua dissertazione sull'argomento per il dottorato, consegue il grado di "Doctor of Technical Sciences", e per due mesi si ritrova ad essere il pi giovane dottore di questa Universit . Nello stesso anno viene nuovamente promosso da Senior Lecturer ad "Adiunkt" (cio l'equivalente polacco del "Reader" in uso nelle universit britanniche). Mentre svolge il suo compito all'Universit di Wroc3aw, lavora contemporaneamente part-time nell'industria polacca: dal 1975 come consigliere scientifico presso la MERA-ELWRO, un industria che produce computer, e dal 1978 come consulente scientifico della POLMO-JELCZ, che produce autobus e camion industriali.
Nel 1982 afferra al volo la posizione di Post Doctoral Fellowship all'Universit di Canterbury a Christchurch, in Nuova Zelanda. Dopo aver completato il suo mandato, nel 1983 viene assegnato come assistente incaricato ad un Computer Programming al Southland Polytechnic (a quel tempo chiamato "Community College") ad Invercargill. Nel 1988 lascia il Politecnico in modo di poter prendere la posizione di Senior Lecturer nel Quantitative and Computer Studies (Team di Informazione Scientifica) alla School of Commerce, dell'Universit di Otago a Dunedin. Il 1 febbraio 1992 lascia la sua posizione in questa Universit . Nel settembre dello stesso anno accetta il contratto di un anno per la posizione di Professore Associato al Dipartimento di Matematica della Facolt di Arti e Scienze dell'Universit Mediterranea Orientale di Famagosta a Cipro. Alla fine del suo impegno, nel settembre del 1993, firma un contratto di 3 anni come Professore Associato (Profesor Madya) al Dipartimento di Ingegneria Meccanica della Facolt di Ingegneria all'Universit Malaya a Kuala Lumpur, in Malesia. Al tempo della stesura di questo trattato, al suo secondo anno di professorato di Ingegneria Meccanica.
La specializzazione scientifica del Dr Pająk riguarda i "Sistemi Avanzati di Propulsione Magnetica", cio apparecchi che saranno realizzati nel futuro e che come propulsione utilizzano potenti campi magnetici. Il suo interesse in questo settore inizia nel 1972, mentre illustrava agli studenti dell'Universit di Wroc3aw gli Aspetti Selezionati dei Sistemi di Propulsione. Durante la preparazione di questa lezione, egli scopr che le invenzioni che si succedono nel tempo degli apparecchi di propulsione seguivano uno schema simmetrico che assomigliava leggermente a quello della Tavola di Mendeléev (denominata anche Tavola Periodica degli Elementi). Questo schema, pi tardi denominato "Principio Periodico", conduce alla scoperta che il comune motore elettrico costruito da Jacobie verso il 1836, deve essere seguito prima del 2036 da un veicolo spaziale (cio il Magnocraft) che utilizza per il volo gli stessi princ pi di repulsione ed attrazione magnetica. Tale Magnocraft sar propulso da un tipo di "magnete" (chiamato Camera Oscillatoria) tanto potente da essere in grado di sollevare s stesso (e la massa del veicolo spaziale che lo comprende) a seguito dell'interazione repulsiva con il campo magnetico della Terra, del Sole o della galassia. Il Dr Pająk ha poi elaborato e pubblicato i dettagli tecnici del Magnocraft e della Camera Oscillatoria.
Le sue successive ricerche hanno provato, comunque, che il Magnocraft sar solamente il primo, ed il pi primitivo, dei veicoli che utilizzano i sistemi di propulsione magnetica. Devono sopraggiungere anche veicoli pi avanzati denominati Magnocraft della Seconda e Terza Generazione. I princ pi di questi veicoli vennero scoperti quando, inizialmente per controbattere le argomentazioni dirette contro il suo Magnocraft da fautori dell'antigravit , egli svilupp un concetto alternativo del campo gravitazionale (cio , alternativo al concetto attualmente sposato dagli scienziati) denominato "Concetto di Gravit Dipolare". In seguito il Concetto di Gravit Dipolare lo condusse alla scoperta dell'Effetto Telecinetico e al successivo sviluppo di teorie che stanno alla base degli apparecchi per la produzione di energia telecinetica (dispositivi a libera energia), del Magnocraft della Seconda e Terza Generazione, e dei trasmettitori telepatici. Il contenuto di questo trattato illustra una delle molte possibili applicazioni tecniche di queste teorie.
(This illustration is also used in treatise [4c])
(Ta ilustracja jest też użyta w traktacie [4c]).
Prof. dr inż. Jan Pająk urodził się 25 maja 1946 roku we Wszewilkach koło Milicza, Polska. Pierwsze 36 lat swego życia spędził w Polsce, gdzie zdobył edukację i doświadczenie naukowe. W 1982 roku opuścił Polskę i przybył do Nowej Zelandii. Od 28 sierpnia 1985 roku posiada on obywatelstwo nowozelandzkie.
Prof. Pająk rozpoczął swą edukację w Miliczu, gdzie uczęszczał najpierw do szkoły podstawowej, potem zaś do Liceum Ogólnokształcącego. Po zdaniu matury w 1964 roku rozpoczął studia na Wydziale Mechanicznym Politechniki Wrocławskiej. Studia te ukończył w 1970 roku, otrzymując tytuł "magistra inżyniera". Swą karierę zawodową rozpoczął 1 kwietnia 1970 roku wykładami na Politechnice Wrocławskiej. W 1974 roku obronił rozprawę doktorską ze wspomaganego komputerowo projektowania maszyn (CAD), otrzymując tytuł "doktora nauk technicznych". W tym samym roku został też automatycznie awansowany z pozycji starszego asystenta na pozycję adiunkta. Równolegle z obowiązkami wykładowcy na Politechnice Wrocławskiej, Prof. Pająk zatrudniony był w latach 1975 1977 na półetatu jako doradca naukowy do spraw oprogramowania inżynierskiego w Zakładach Komputerowych MERA-ELWRO. Natomiast od 1978 roku aż do opuszczenia Polski pracował jako konsultant naukowy do spraw wspomaganego komputerowo projektowania i produkcji (CAD/CAM) w Jelczańskich Zakładach Samochodowych POLMO-JELCZ.
W 1982 roku Prof. Pająk podjął jednoroczne po-doktorskie stypendium naukowe na Wydziale Mechanicznym Uniwersytetu Canterbury w Christchurch, Nowa Zelandia. Po ukończeniu tego stypendium w 1983 roku rozpoczął on pracę wykładowcy z oprogramowania komputerów na Politechnice w Invercargill. W lutym 1988 roku zrezygnował z tej posady aby podjąć pozycję starszego wykładowcy (Senior Lecturer) z oprogramowania inżynierskiego i inteligentnych systemów komputerowych (Software Engineering and Artificial Intelligence) na Wydziale Informatyki i Studiów Komputerowych w Otago University, Nowa Zelandia. W 1990 roku zmuszony został aby złożyć rezygnację z tej pozycji wchodzącą w życie od 1 lutego 1992 roku. Dnia 1 września 1992 roku podjął on swoją pierwszą w życiu profesurę, zajmując jednoroczne stanowisko Associate Professora (t.j. odpowiednika profesora nadzwyczajnego w Polsce) w Studiach Komputerowych na Wydziale Matematyki z Eastern Mediterranean University (Famagusta, North Cyprus, Mersin 10, via Turkey). Po jej zakończeniu, od 2 września 1993 roku podpisał trzyletni kontrakt na stanowisko Associate Professora na Wydziale Mechanicznym Universiti Malaya (59100 Kuala Lumpur, Selangor Darul Ehsan, Malaysia). W chwili opracowywania niniejszego traktatu był on w trakcie swej trzeciej w życiu profesury, od 1 listopada 1996 roku pracując na dwuletnim kontrakcie jako Associate Professor (lokalnie tytułowany "Profesor Madya") na Universiti Malaysia Sarawak koło Kuching w tropikalnym Borneo.
Życiowe osiągnięcie Prof. Pająka stanowi rozpracowany przez niego system magnetycznego napędu wehikułów latających. W 1972 roku, wykładając studentom Politechniki Wrocławskiej na temat wybranych zagadnień systemów napędowych, Prof. Pająk odkrył niezwykle istotną regularność (nazwaną później "Tablica Cykliczności") rządzącą rozwojem kolejnych urządzeń napędowych budowanych na Ziemi. Jej znaczenie można wyrazić jako "Tablica Mendelejewa dla urządzeń napędowych". Pierwsza opracowana przez niego taka tablica postuluje, że silnik elektryczny zbudowany przez Jacobie'go około roku 1836, jeszcze przed rokiem 2036 otrzyma bliźniaczego następcę przyjmującego postać pędnika napędzającego wehikuł kosmiczny zwany "magnokraftem", którego zasada działania także będzie eksploatowała przyciągające i odpychające odziaływania silnych pól magnetycznych. Po opublikowaniu Tablicy Cykliczności w Astronautyce, nr 5/1976, str. 16 21, Prof. Pająk rozpoczął intensywne badania nad opracowaniem konstrukcji i działania magnokraftu. Badania te zaowocowały artykułem w czasopiśmie Przegląd Techniczny Innowacje, nr 16/1980, str. 21 23, w którym podano szczegóły techniczne tego nieznanego wcześniej na Ziemi wehikułu. Napęd magnokraftu stanowi rodzaj "magnesu" (nazywanego "komorą oscylacyjną") na tyle silnego, iż zdolny jest on unieść siebie (i masę dołączonego do niego wehikułu) na wskutek odpychającego oddziaływania pola wytwarzanego przez siebie, z polem magnetycznym Ziemi, Słońca, lub Galaktyki. Niezwykłą możliwością jaką otworzyło wynalezienie napędu magnokraftu jest zdolność tego statku do technicznego formowania podziemnych szklistych tuneli opisanych treścią niniejszego traktatu. Traktat ten powstał więc m.in. jako jedno z następstw rozpracowania Teorii Magnokraftu.
Naukowa wartość badań Prof. Pająka znajduje coraz szersze uznanie zarówno w kraju jak i na arenie międzynarodowej. Przedmowa od wydawcy poprzedzająca artykuł Prof. Pająka na temat nowozelandzkiej eksplozji koło Tapanui, jaki opublikowany został w Polskim magazynie Nieznany Świat (nr 7:5/1991, strony 4-6), podaje - cytuję: "Autor poniższego tekstu, dr inż. Jan Pająk, po śmierci Allena Hyneka uznawany jest przez fachowców za 'numer jeden' w branży 'ufologicznej'". Jest to niezwykle dobitny wyraz uznania, zważywszy powściągliwą tradycję wyróżniania w Polsce.
[7p]: Maleńki ludzik - darowiciel opisywanej tu "piramidy telepatycznej"
(odnotuj wyraz szczęśliwości na jego twarzy spowodowany faktem że żyje on w stanie
nieustającej nirwany
którą my ludzie też moglibyśmy dla siebie wypracować).
[7e] The small being - the giver of the "telepathic pyramid" described here
(notice the expression of happiness on his face caused by the fact that he lives in a state of
continuous nirvana
which us, people, could also earn for ourselves).
[7i] - La rivelazione e i prototipi: Su questo schermo nero apparve un 'essere' di probabili origini maschili. Effettivamente era un p strano. Aveva la testa un po' grossa e rotonda come una palla da biliardo. Non aveva capelli, sopracciglia o altri peli. La pelle era bianco latte e s'intravedevano sulle cute del capo sottili capillari venosi. Mi ricordava la delicatezza della testa di un neonato, nato un poco prematuro. Il naso era appena accennato, la bocca era solo un breve taglio orizzontale sul mento piccolo. Ma gli occhi erano grandi, azzurri e molto dolci sopra gli alti zigomi. La pelle delle guance non sembrava avesse mai conosciuto la barba. Il collo sottile ma non molto lungo. Le spalle, il torace, le braccia e le mani erano bianco grigio, forse appena mezzo tono pi scuro della testa come se indossasse una tuta molto sottile ed aderente. Non ricordo di aver visto unghie o orecchie. Tra le mani aveva una piramide ...
(This illustration is used in treatise [7/2] and monograph [1/4])
(Ta ilustracja jest użyta w traktacie [7/2] i w monografii [1/4]).
Cytowanie z [7]: Na tym czarnym ekranie pojawiła się "Istota", najprawdopodobniej płci męskiej. Właściwie to "On" wyglądał nieco niezwykle. Miał głowę dosyć dużą i okrągłą jak kula bilardowa. Jego skóra była mleczno-biała. Możliwym było dostrzeżenie przez nią cienkich, czysto niebieskich i różowych żyłek włosistych na Jego karnacji. Wzór tych żyłek przypominał mi delikatne zmarszczki na skórze twarzyczki u przedwcześnie-urodzonego noworodka. Nos zaledwie się zaznaczał, usta były jedynie krótkim, poziomym odcinkiem na maleńkim podbródku. Jednak jego oczy były duże, czysto niebieskiego koloru, słodkie w spojrzeniu, osadzone nad bardzo wysokimi kościami policzkowymi. Nie wyglądało na to, że na skórze jego twarzy kiedykolwiek rosła broda. Nie miał on też wcale włosów. Szyja była cienka jednak niezbyt długa. Klatka piersiowa, ramiona i ręce były biało-szare, być może jedynie połowę tonu ciemniejsze niż głowa - tak jakby ubrany był w niezwykle cienki kombinezon ciasno przylegający do jego ciała. Nie pamiętam abym widziała jego paznokcie lub uszy. Pomiędzy swymi rękami trzymał On piramidkę ...
Warto odnotować, że tekst i ilustracje do monografii [7] dostępne są
także na sporej ilości dalszych stron internetowych. Ich wykaz widoczny jest w
Menu 2
z lewego marginesu.
Część #F: Instrukcje:
(1) Aby załadować do swojego komputera jakikolwiek skompresowany
tekst (tj. w formacie *.zip) zwyczajnie klinkij na owym tekscie a potem
podażaj za instrucjacjami w sprawie wybrania foldera w swoim komputerze
gdzie ów tekst powinien być składowany.
(2) Aby pozyskać tekst załadowany w formacie ZIP należy najpierw
kliknąć prawym przyciskiem myszy na pliku który ten tekst zawiera, po tym
zaś jak na ekranie ukaże się małe menu wybrać z niego polecenie "zdekompresuj ..."
(po angielsku "Extract ...").
(3) Aby załadować do swego komputera nieskompresowany tekst w
formacie WORDa, zwyczajnie kliknij na ow tekst, zaś kiedy pojawi się on
w WORDzie na ekranie Twojego komputera, zachowaj go na swoim dysku twardym.
(4) Aby załadować do swego komputera dowolną ilustrację, kliknij
prawym przyciskiem myszy na tej ilustracji, potem zaś podążaj za instrukcjami
zachowania ilustracji na dysku (np. w angielskojęzycznym systemie operacyjnym
WINDOWS 2000 instrukcje te są jak następuje:
(a) right click on this illustration, and then (b) click the command SAVE PICTURE AS).
Odnotuj, że odrębna strona nazywana
Replikuj
a dostępna za pośrednictwem "Menu 1" i "Menu 2" wyjaśnia dokładnie, krok po
kroku, jak zachowywać w swoim komputerze kopie totaliztycznych stron internetowych
wraz z użytymi w nich tekstami i ilustracjami.
(5)
Odnotuj dobrze zamaskowane, skryte
prześladowania
jakim poddawane są wszystkie totaliztyczne strony
internetowe do których należy i niniejsza. Powody
owych skrytych prześladowań zostały dokładniej
wyjaśnione na stronach
evil_pl.htm
oraz
soul_proof_pl.htm.
Aby choć częściowo neutralizować ich
skutki, niniejszy traktat, podobnie jak
wszystkie inne totaliztyczne opracowania
i strony, udostępniany jest równocześnie
z kilku odmiennych lokacji internetowych.
Aktualny wykaz tych lokacji zawarty jest
w "Menu 3" oraz w
"Menu 4".
Stąd jeśli coś nie daje się załadować lub
oglądnąć za pośrednictwem niniejszej
strony, wówczas warto zaglądnąć do
owych innych lokacji, czy przypadkiem
tam nie zdołało to się ostać owym skrytym
anty-totaliztycznym prześladowaniom.
(6)
Rekomendowałbym sporządzenie sobie
we własnym komputerze
repliki źródłowej
niniejszej strony wraz z udostępnianymi
przez nią tekstami, ilustracjami, linkami,
itp. Po dokładną instrukcję jak to uczynić
krok-po-kroku, patrz strona internetowa
replicate_pl.htm.
Część #G: Linki do drugiego wydania [7/2] niniejszego traktatu [7]:
Niniejszy traktat [7] ma także drugie wydanie
oznaczane [7/2]. Jest ono nieco obszerniejsze
niż upowszechniane z tej strony pierwsze wydanie -
stąd jego czytanie zabiera więc nieco więcej czasu.
Jednocześnie opisuje ono tą samą darowiznę
dla ludzkości telepatycznego urządzenia zwanego
tutaj "piramida telepatyczna". Niemniej na wypadek
gdyby czytelnik zechciał też rzucić okiem na owo
drugie wydanie [7/2], podaję teraz linki do stron
które je upowszechniają:
Oto więc linki do stron internetowych z drugim
wydaniem [7/2] niniejszego traktatu [7] - też
dostępnym w ilustrowanym i bezpiecznym
formacie PDF oraz w dwóch językach
(polskim i angielskim):
Część #H:
Emaile i dane kontaktowe
autora
tej strony:
Aktualne adresy emailowe autora tej strony, tj. oficjalnie
dra inż. Jana Pająka,
zaś kurtuazyjnie Prof. dra inż. Jana Pająka,
pod jakie można wysyłać ewentualne
uwagi, zapytania, lub odpowiedzi na zadane
tu pytania, podane są na stronie internetowej
o mnie (dr inż. Jan Pająk).
Tam również dostępne są pozostałe powszechnie
używane dane kontaktowe do autora tej strony.
Prawo autora do używania kurtuazyjnego
tytułu "Profesor" wynika ze zwyczaju iż "z profesorami
jest jak z generałami", znaczy raz
profesor, zawsze już profesor. Z kolei
w swojej karierze naukowej autor tej strony był
profesorem aż na 4-ch odmiennych uniwersytetach,
tj. na 3-ch z nich był tzw. "Associate Professor"
w hierarchii uczelnianej bazowanej na angielskim
systemie uczelnianym (w okresie od 1 września
1992 roku, do 31 października 1998 roku) - który
to Zachodni tytuł stanowi odpowiednik "profesora
nadzwyczajnego" na polskich uczelniach. Z kolei
na jednym uniwersytecie autor był (Full) "Professor"
(od 1 marca 2007 roku do 31 grudnia 2007 roku -
tj. na ostatnim miejscu pracy z naukowej kariery
autora) który to tytuł jest odpowiednikiem pełnego
"profesora zwyczajnego" z polskich uczelni.
Proszę też odnotować, że z powodu mojego
chronicznego deficytu czasu, ja bardzo niechętnie
odpowiadam na emaile, które zawierają TYLKO
wykonawczo czasochłonne prośby, jednocześnie
zaś dokumentują zupełną ignorancję ich autora
w tematyce którą ja badam.
Rok założenia tej strony internetowej: 2001
Data najnowszego aktualizowania tej strony: 5 luty 2013 roku
(Sprawdź w adresach z
Menu 4
czy istnieje już nowsza aktualizacja)
![[7] Rys. 1](14/14_n02.gif)
![[7] Rys. 2 - up](7/7_2h.jpg)
![[7] Rys. 2- low](7/7_2l.jpg)
![[7] Mrs Daniela Giordano](7/7_mrs_giordano.jpg)
![[7] Prof. Dr Jan Pajak](14/14_prof_pajak.jpg)
![[7] Mały ludzik](14/14_jf01.jpg)