Uwagi:

Tekst traktatu [4c]:

CzкЬж #A: Tekst polskojкzycznego traktatu [4c] w nieskompresowanym formacie Adobe Acrobat (PDF).

CzкЬж #B: Tekst polskojкzycznego traktatu [4c] po skompresowaniu (*.zip) z formatu WORD.DOC:

CzкЬж #C: Tekst polskojкzycznego traktatu [4c] w nieskompresowanym formacie WORD.DOC:

Ilustracje:

CzкЬж #D: Ilustracje do traktatu [4c] w formacie *.gif lub *.jpg.

[4c] Rysunek R_1_B: Budowa i dzia≥anie majmniejszego Magnokraftu typu K3. Poniewaњ zosta≥o juњ formalnie dowiedzione, њe "UFO to Magnokrafty, tyle њe zbudowane przez odmiennє cywilizacje kosmicznє", budowa, dzia≥anie i cechy Magnokraftu wyjaЬniajє sobє budowк, dzia≥anie i cechy wehiku≥уw UFO.

[4c] Zdjкcie Z_1_B1.1: UFO typu K3 sfotografowane z boku w trybie bijacym. Zdjкcie Z_1_B1.1 pokazuje wyglєd boczny pojedynczego UFO typu K3 sfotografowane we dnie i lecєcego w trybie bijєcym. Zdjкcie to zaczerpniкte zosta≥o z Internetu, gdzie we wrzeЬniu 2000 roku wystawione ono by≥o pod adresem . To samo zdjкcie w paЯdzierniku 2000 roku by≥o teњ dostкpne pod adresem internetowym i .

[4c] Powiкkszenie P_1_B1.1: Powiкksznienie zdjкcia Z_1_B1.1 pokazujєcego UFO typu K3 sfotografowane z boku w trybie bijєcym.

[4c] Rysunek R_1_B1.1: Wyglad boczny Magnokraftu typu K3.

[4c] Zdjкcie Z_2_B1.1: UFO typu K4 sfotografowane noca w trybie bijacym. Zdjкcie Z_2_B1.1 pokazuje wyglєd oddolny (ujкty z ukosa) pojedynczego UFO typu K4 sfotografowanego w nocy i lecєcego w trybie bijєcym w pozycji wiszєcej, jakie w≥aЬnie zabrudzone by≥o wкglem warstwowym. Dlatego wszystkie obszary na pow≥oce tego wehiku≥u jakie omiatane sє silnym polem magnetycznym wydzielajє dosyж wyraЯne jarzenie. Zdjкcie to zaczerpniкte zosta≥o z ksiєњki [1B1.1] piуra Rene Coudris, "Przes≥anie z Roswell - pierwsze kontakty z hiper cywilizacjє", Wydawnictwo Prokop, Warszawa 1997, ISBN 83-86096-35-7, zdjкcie nr 83. Niestety podana ksiєњka nie zawiera њadnych dodatkowych informacji na temat pochodzenia tego zdjкcia. Powiкkszenie samego wehiku≥u UFO ujкtego na zdjкciu Z_2_B1.1 pokazane zosta≥o na powiкkszeniu P_2_B1.1.

[4c] Rysunek R_2_B1.1: Rysunek wiszacego magnokraftu typu K6 ogladany oddolnie. Wehiku≥ pokazany na zdjкciu Z_2_B1.1 leci w pozycji wiszєcej. Cechє tej pozycji jest, њe w dу≥ ku fotografujєcemu skierowana jest jego kopu≥a, zaЬ ku gуrze skierowana jest p≥aska pod≥oga talerzo-podobnego statku. Rysunek ktуry ilustruje zorientowanie tego statku w locie, a takњe ktуry wskazuje obszary na owym statku zabrudzone wкglem warstwowym stєd wydzielajєce Ьwiat≥o, pokazany zosta≥ jako rysunek R_2_B1.1.

[4c] Zdjкcie Z_1_B1.2: UFO typu K7 sfotografowane dniem z boku w trybie soczewki magnetycznej. Zdjкcie Z_1_B1.2 pokazuje wyglєd boczny zestawu niezespolonego dwуch UFO typu K7 sfotografowanego we dnie. Dolny z obu statkуw leci w trybie soczewki magnetycznej, natomiast gуrny w trybie bijєcym. Zdjкcie to zaczerpniкte zosta≥o z Internetu, gdzie w paЯdzierniku 2000 roku wystawione by≥o pod adresem . Niestety do tej pory autorom tego traktatu nie uda≥o siк znaleЯж њadnych dalszych danych na jego temat. Powiкkszenie samego wehiku≥u UFO ujкtego na zdjкciu Z_1_B1.2 pokazane zosta≥o na powiкkszeniu P_1_B1.2.

[4c] Powiкkszenie P_1_B1.2: UFO typu K7 sfotografowane dniem z boku w trybie soczewki magnetycznej. Szczegу≥em wymagajєcym tutaj omуwienia jest zdeformowanie gуrnego wehiku≥u UFO soczewkє magnetycznє wytwarzanє przez dolny wehiku≥. Gуrne UFO naleњy do typu K7, posiada bowiem wszelkie szczegу≥y charakterystyczne dla wehiku≥уw typu K7 - w celu zweryfikowania tego typu patrz podrozdzia≥ F4.7 oraz rysunki F19 i F39 w monografii [1/3]. Jak to wyjaЬnione zostanie w podrozdziale B4, u wehiku≥уw typu K7 stosunek ich gabarytowej (t.j. najwiкkszej) Ьrednicy "D" do wysokoЬci w najwyњszym ich punkcie wynosi K=D/H=7 (stosunek ten zosta≥ dosyж dok≥adnie odzwierciedlony w proporcjach wehiku≥уw pokazanych na rysunku R_1_B1.2). Tymczasem na zdjкciu Z_1_B1.2 stosunek ten wynosi zaledwie oko≥o K=3. To zaЬ oznacza, њe soczewka magnetyczna uformowana przez pкdniki dolnego UFO, niezaleњnie od przes≥oniкcia wehiku≥u jaki jє wytworzy≥, spowodowa≥a takњe pozorne zdeformowanie kszta≥tуw gуrnego UFO. Zdeformowanie to objawia siк m.in. i tym, њe na zdjкciu pozorna szerokoЬж gуrnego UFO w stosunku do wysokoЬci tego wehiku≥u jest o ponad po≥owк mniejsza niњ szerokoЬж ta wynosi w rzeczywistoЬci.

[4c] Rysunek R_1_B1.2:

[4c] Powiкkszenie P_2a_B1.2: Przyk≥ad wyglєdu komory oscylacyjnej pкdnika g≥уwnego wznoszєcego siк wehiku≥u UFO, sfotografowanego dniem w trybie soczewki magnetycznej, pokazany zosta≥ na zdjкciu Z_2a_B1.2. Zdjкcie to zosta≥o wykonane dnia 25 kwietnia 1974 roku, przez niejakiego Tsutomu Nakayama, na Hawajach. Zdjкcie Z_2a_B1.2 oryginalnie opublikowane jest na stronie 116 ksiєњki [1B1.2] piуra Peter'a Brookesmith, "UFO", Blandford (Wellington House, 125 Strand, London WC2R 0BB), London 1995, ISBN 1-7137-2583-4. Uchwyci≥o ono sobє kszta≥t, jakie podczas dok≥adniejsze analizy przypomina wylot z ciemnego kwadratu oglєdany z boku (czyli kszta≥t tzw. rombu) otoczony jakby jaЬniejszє obwуdkє wylotu wiкkszego kwadratu wydzialajєcego Ьwiat≥o. Dok≥adniej kszta≥t ten moњna zobaczyж na powiкkszeniu obiektu ze zdjкcia Z_2a_B1.2, pokazanym na powiкkszeniu P_2a_B1.2. Jak to wyjaЬniono w podrozdziale C7.1 monografii [1/3] i zilustrowano tam na rysunku C6, taki w≥aЬnie wyglєd czarnego kwadratu zawartego we wnкtrzu jaЬniejszego kwadratu przyjmuje komora oscylacyjna UFO pierwszej generacji pracujєca w trybie dominacji strumienia zewnкtrznego.
Odnotuj, њe z uwagi na znacznє objкtoЬж niniejszego zdjкcia przekraczajєcє 250 MB dozwolone przez sporє czкЬж darmowych serwerуw, jeЬli zdjкcie to nie pojawi siк podczas oglєdania tej witryny, wуwczas naleњy go poszukiwaж na stronie o tej samej nazwie "tekst_4c.htm" - ale dostкpnej pod ktуrymЬ innym z adresуw wskazywanych przy poczєtkach "Menu 3" lub "Menu 4".

[4c] Zdjкcie Z_2b_B1.2: Zdjкcie Z_2b_B1.2 pokazuje jedno z najlepszych kolorowych fotografii kapsu≥y dwukomorowej UFO dzia≥ajєcej w trybie "dominacji strumienia wewnкtrznego" utrwalonej w Ьwietle dziennym. Zosta≥o ono opublikowane w ksiєњce [2B1.2] "Into the Unknown", Reader's Digest, Sydney, Australia, 1982, ISBN 0 909486 92 1, strona 315. Zgodnie z podanym pod nim podpisem, wykonane ono zosta≥o przez anonimowego nauczyciela na Hawajach - patrz dok≥adniejszy opis tego zdjкcia przytoczony pod lewє czкЬciє rysunku S5 monografii [1/4]. Na wyњszej jakoЬci odbitkach tego zdjкcia stoњek pola magnetycznego pod komorє wewnкtrznє jest dobrze widoczny. Stoњek ten przes≥ania zarysy dwуch tylnich krawкdzi kapsu≥y. Pole przechwycone w strumieс krєњєcy dzia≥a jak "czarna dziura" opisywana w podrкcznikach optyki, wytwarzajєc widocznє na zdjкciu czarnє przestrzeс. Z uwagi na dzia≥anie soczewki magnetycznej, oprуcz kapsu≥y dwukomorowej z pкdnika g≥уwnego, ca≥a reszta UFO pozostaje niewidoczna. Ponadto jest on jedynym statkiem o soczewkokszta≥tnym ko≥nierzu bocznym jakiego konstrukcja i sterowanie umoњliwiajє formowanie konfiguracji o kszta≥cie trуjkєta rуwnobocznego (przyk≥adowo formowanie lєdowisk w zboњu o precyzyjnym kszta≥cie trуjkєta rуwnobocznego).

[4c] Rysunek R_2_B1.2: Wyjasnienie dla zjawiska soczewki magnetycznej we wznoszacym sie UFO. Zjawisko to powoduje znikniecie z widoku niemal calego wehikulu UFO, poza wylotem z komory oscylacyjnej pednika glownego.

[4c] Zdjкcie Z_1_B1.3: Zdjкcie Z_1_B1.3 zdo≥a≥o uchwyciж pojedyncze UFO typu K3 w momencie gdy zawisa≥o ono nieruchomo na niebie w pozycji stojєcej. To zaЬ powoduje, њe wirujєca chmura plazmy jaka otacza pow≥okк wehiku≥u nie jest deformowana (rozdmuchana) naciskiem powietrza spowodowanym lotem statku, i stєd chmura ta jest idealnie symetryczna. Wehiku≥ zosta≥ ujкty od spodu z ukosa pod kєtem jakichЬ 50 do jego osi centralnej. Ciekawostkє tego zdjкcia jest, њe pokazuje ono wehiku≥ w krуtkє chwilк po tym jak w≥єczy≥ on swуj wir magnetyczny, czyli faktycznie pokazuje ono to UFO pod koniec jego trybu przejЬciowego opisywanego wczeЬniej jako tryb (1-3) "bijєco-wirujєcy". Stєd otoczka wirujєcej plazmy jaka otacza ten wehiku≥ nie jest jeszcze zbyt gruba, i faktycznie to w gуrnej czкЬci wehiku≥u moњliwym jest aby poprzez niє dostrzec wnкtrze kabiny za≥ogi. Interesujєcym, њe wnкtrze tej kabiny jest niemal identycznym do tego jakie zobaczyж moњna na rysunku R_1_1.1, tyle tylko њe widoczne jest ono pod nieco innym kєtem i z nieco innej strony. Nie tylko wiкc widaж w owej gуrnej czкЬci wehiku≥u sufit kabiny za≥ogi, ale takњe widaж przeЯroczystє kolumnк centralnє w jakiej zawarty jest pкdnik g≥уwny, a nawet widaж sam pкdnik g≥уwny. Warto teњ odnotowaж, њe od gуry statku, na wylocie z pкdnika g≥уwnego, zjonizowane powietrze Ьwieci kolorem zielonym, czyli odmiennym niњ powietrze zjonizowane u podstawy statku jego pкdnikami bocznymi jakie powodujє jakby czerwonawe Ьwiecenie powietrza. Powodem takiej odmiennoЬci kolorуw Ьwiecenia wirujєcej chmury plazmy jest rodzaj bieguna pola magnetycznego powodujєcego jonizacjк powietrza. Z Teorii Magnokraftu wynika bowiem, њe powietrze jonizowane przez pу≥nocny biegun silnego pola magnetycznego musi Ьwieciж odcieniami koloru czerwonego, natomiast powietrze zjonizowane przez po≥udniowy biegun silnego pola magnetycznego musi Ьwieciж odcieniami koloru zielonego - patrz rysunek O15 oraz opisy z podrozdzia≥u O2.11 monografii [1/3]. To w≥aЬnie z tego powodu zorza polarna na biegunie pу≥nocnym Ziemi Ьwieci g≥уwnie odcieniami czerwieni, podczas gdy zorza polarna na biegunie po≥udniowym Ziemi Ьwieci g≥уwnie odcieniami zieleni (odnotuj przy tym њe Teoria Magnokraftu uњywa notacji kartograficznej oznaczania biegunowoЬci pola magnetycznego, jaka jest odwrotna do notacji oznaczania tej biegunowoЬci uњywanej przez fizykуw). Kolejnym szczegу≥em wartym zwrуcenia uwagi sє owe dwa jakby ciemniejsze pasy powietrza rozchodzєce siк od podstawy statku w dу≥ pod kєtami oko≥o 45 stopni. Pasy te to granice stoњka wirujєcego pola magnetycznego jakie wytwarzane jest przez pкdnik g≥уwny statku i jakie odpycha siк od pola Ziemi. Naleњy odnotowaж, њe w wirujєcej chmurze plazmowej u podstawy statku, w miejscu gdzie owe ciemne smugi wnikajє w owє chmurк, tworzy siк za≥amanie (czyli rodzaj nieciєg≥oЬci) w plaЯmie wirujєcej wokу≥ tego UFO. Zdjкcie Z_1_B1.3 zaczerpniкte zosta≥o z Internetu, gdzie w paЯdzierniku 2000 roku wystawione ono by≥o pod adresem . Niestety do tej pory autorom tego traktatu nie uda≥o siк znaleЯж њadnych innych danych na jego temat. Powiкkszenie samego wehiku≥u UFO ujкtego na zdjкciu Z_1_B1.3 pokazane zosta≥o na powiкkszeniu P_1_B1.3.

[4c] Rysunek R_1_B1.3:

[4c] Zdjкcie Z_2_B1.3: Przyk≥ad nocnego wyglєdu pojedynczego dyskoidalnego UFO sfotografowanego w trybie wiru magnetycznego pokazano na zdjкciu Z_2_B1.3. Zdjкcie to ujmuje pojedyncze UFO typu K4 uchwycone w pozycji stojєcej w widoku od do≥u (ale ujкte z ukosa). Wirujєca chmura plazmowa tego wehiku≥u nie uleg≥a rozwianiu, ani asymetrycznemu zdeformowaniu, co oznacza њe w chwili fotografowania wehiku≥ ten zawisa≥ nieruchomo w powietrzu. Zdjкcie to zaczerpniкte zosta≥o z Internetu, gdzie w paЯdzierniku 2000 roku wystawione ono by≥o pod adresem . Niestety, rуwnieњ i w jego przypadku, do tej pory autorom tego traktatu nie uda≥o siк znaleЯж њadnych innych danych na jego temat. Powiкkszenie samego wehiku≥u UFO ujкtego na zdjкciu Z_2_B1.3 pokazane zosta≥o na powiкkszeniu P_2_B1.3.

[4c] Zdjкcie Z_3_B1.3: Niekiedy siк zdarza, њe ktoЬ wykonuje zdjкcia z bardzo d≥ugim czasem naЬwietlania, zaЬ z pole widzenia obiektywu aparatu wlatuje relatywnie szybko lecєce UFO (wszakњe zgodnie z Teoriє Magnokraftu, w trybie wiru magnetycznego UFO moњe poruszaж siк w atmosferze z szybkoЬciє do 70 000 kilometrуw na godzinк, bez groЯby spalenia swej pow≥oki w wyniku tarcia o atmosferк - patrz opisy w podrozdziale F10.1 monografii [1/3]). JeЬli w obrкbie czasu naЬwietlania danego zdjкcia UFO to zdo≥a przelecieж znacznє drogк, wуwczas po wywo≥aniu na zdjкciu ukazujє siк smugi Ьwietlne ktуre odpowiadajє trajektoriom zakreЬlanym przez owo UFO. W przypadku wykonania kolorowych zdjкж, zaleњnie jakim biegunem magnetycznym UFO zwrуcone jest do obserwatora, smugi te mogє przyjmowaж odcienie koloru czerwonego lub zielonego - jak to opisano przy okazji omawiania zdjкcia Z_1_B1.3. Zdjкcie to rуwnieњ pochodzi z Internetu, gdzie w paЯdzierniku 2000 roku wystawione ono by≥o pod adresem . Na zdjкciu Z_3_B1.3 pokazano w≥aЬnie przyk≥ad takich kolorowych smug pozostawianych przez dwa rуњne wehiku≥y UFO lecєce w trybie wiru magnetycznego jakie porusza≥y siк w polu widzenia aparatu wykonujєcego zdjкcie o d≥ugim czasie naЬwietlania. Jednymi z istotnych cech charakterystyznych tych smug, na jakie naleњy tutaj zwrуciж szczegуlnє uwagк, jest gruboЬж i kolor tych smug Ьwietlnych jakie wyraЯnie ulegajє zmianie kiedy wehiku≥ zmienia kierunek lotu. Wynika to z faktu, њe wehiku≥y UFO zawsze latajє ustawione swojє podstawє mniej wiкcej prostopadle do kierunku lotu. Z tego powodu, zaleњnie od kierunku w jakim w≥aЬnie lecє, powierzchnia ich przekrуju jakє przecinajє one powietrze bкdzie siк zmienia≥a, zmienia≥a siк teњ bкdzie biegunowoЬж pola jakie oddzia≥ywuje na powietrze jonizowane przez pкdniki statku. W rezultacie wytwarzane smugi Ьwietlne sє rуњnej gruboЬci i przemiennego koloru. Owe cechy smug formowanych przez prawdziwe UFO sє jednym z kluczy pozwalajєcych na odrуњnianie prawdziwych zdjкж UFO, od zdjкж fa≥szowanych. Fa≥szowane zdjкcia rzekomych UFO, jakich ogromna liczba wystawiana jest w Internecie i rуwnieњ pokazuje narуњniejsze kolorowe smugi, formowana jest albo poprzez fotografowanie najrуњniejszych pod≥uњnych Яrуde≥ Ьwiat≥a (np. powyginanych њarуwek jarzeniowych), albo przez fotografowanie nieruchomych Яrуde≥ Ьwiat≥a (np. lamp ulicznych) przez poruszajєcy siк aparat (np. z jadєcego samochodu). Jednak w obu takich przypadkach gruboЬж smug Ьwiat≥a, a takњe ich kolory, wcale nie ulegajє zmianie pomimo pozornej zmiany kierunku ich "lotu". Ciekawostkє tego typu fa≥szerstw zdjкж UFO jest, њe aby je zrealizowaж ich wykonawcy muszє w≥oњyж w to sporє dozк trudu i zachodуw. Stєd kiedy widzк owє mnogoЬж takich fa≥szowanych zdjкж UFO, zwykle ogarniajє mnie refleksje na temat bezzasadnoЬci krytyki moich twierdzeс њe wykonawcy takich fa≥szerstw dopingowani sє do swego czynu przez samych UFOnautуw za poЬrednictwem silnych nakazуw hipnotycznych. JeЬli bowiem wyeliminowaж moњliwoЬж takiej manipulacji UFOnautуw, jakiњ to jeszcze inny powуd mуg≥by istnieж jaki potrafi≥by zmusiж typowych trzcicieli telewizorуw do podjкcia ca≥ego tego trudu i zachodu fa≥szowania kilku zdjкж, o ktуrych z gуry wiadomo њe nawet gdyby by≥y autentycznymi, i tak nikt pуЯniej nie zechce uwierzyж њe przedstawiajє sobє wehiku≥y UFO?

[4c] Zdjкcie Z_4_B1.3: OczywiЬcie, takie relatywnie szybko lecєce UFO w trybie wiru magnetycznego moњe takњe byж uchwycone z wymaganie krуtkim czasem naЬwietlania. W takim przypadku uchwycony moњe zostaж ogromnie interesujєcy obraz, jakiego przyk≥ad pokazano na kolorowym zdjкciu Z_4_B1.3 (ktуre to zdjкcie rуwnieњ zaczerpniкto z Internetu, gdzie w listopadzie 2000 roku wystawione ono by≥o pod adresem http://galactic-server.com/torealf/ufo.html). Zdjкcie Z_4_B1.3 pokazuje bardzo szybko lecєce UFO typu K3, jakie otoczone jest jarzєcє siк na czerwonawo chmurє zjonizowanego i wirujєcego powietrza. W chmurze tej wyrуњniж siк daje jakby warstwy, jakie wynikajє z faktu њe dwa wirujєce obwody magnetyczne tego UFO zakreЬlajє krкgi wokу≥ statku formujєc jakby odrкbne chmury jonowe jakie w wyniku ruchu nak≥adajє siк na siebie. W Ьrodku owej chmury widaж wyraЯnie zarysy pojedynczego UFO typu K3, jakie jarzє siк kolorem z≥otym. Sam wehiku≥ uchwycony zosta≥ z boku i lekko od spodu, jak nachylony pod katem oko≥o 60 stopni do poziomu leci w kierunku dolnej ramki zdjкcia. Poniewaњ wehiku≥ ten porusza siк szybko do przodu, formowana przez niego chmura zjonizowanego powietrza ulega rozwianiu, zaЬ sam wehiku≥ UFO znajduje siк u dolnego obrzeњa owej chmury.

[4c] Zdjкcie Z_1_B2: Wyglєd pojedynczego UFO typu K7 drugiej generacji sfotografowanego przy Ьwietle dziennym, podczas gdy wehiku≥ ten wcale nie wydziela jarzenia poch≥aniania, ale za to jego struktura niemal rozwiana jest juњ w szarє mg≥к, pokazany zosta≥ na zdjкciu Z_1_B2. Zdjкcie to uchwyci≥o UFO typu K7, czyli wehiku≥ bardzo podobny do tego pokazanego na rysunku R_1_B1.2. Fakt, њe jest to UFO typu K7, tyle њe niemal ca≥kowicie juњ zamienione w mg≥к i stєd bardzo niewyraЯnie widoczne, odnotowaж moњna z liczby pкdnikуw bocznych jarzєcych siк po widocznej stronie ko≥nierza bocznego (UFO typu K7 posiada w sumie 24 pкdnikуw bocznych - patrz podrozdzia≥ B4), a takњe z rzeЯby bokуw kabiny za≥ogi jaka posiada zarys typowy dla UFO typu K7. Zdjкcie to zaczerpniкte zosta≥o z Internetu, gdzie w paЯdzierniku 2000 roku wystawione ono by≥o pod adresem . Powiкkszenie samego wehiku≥u UFO ujкtego na zdjкciu Z_1_B2 pokazane zosta≥o na powiкkszeniu P_1_B2.

[4c] Powiкkszenie P_1_B2: Na stronie internetowej o adresie podana jest historia wykonania zdjкcia Z_1_B2. Dla naukowej rzetelnoЬci przytoczymy tutaj niektуre dane zaczerpniкte z tej historii, rekomendujєc jednoczeЬnie aby czytelnicy znajєcy angielski zapoznali siк z pe≥nym brzmieniem tej historii w jej Яrуd≥owym ujкciu (jest ona bowiem bardzo pouczajєca i ogromnie zgodna z tym co napisano w traktatach [7/2] i [3B]). Zdjкcie to wykonane zosta≥o przez anonimowego fotografujєcego, jaki na powyњszej stronie nazywany jest "Photographer X". KiedyЬ jecha≥ on swojє ciкњarуwkє do miasta, gdy na Ьrodku drogi zobaczy≥ leњacego mкњczyznк (jakiego nazywa "Witness R") ktуry sparaliњowany by≥ ze strachu. Gdy przenosi≥ tego mкњczyznк na pobocze drogi, ten zesztywnia≥ ze strachu i wskaza≥ na pole zboњa rosnєcego przy drodze. Na polu tym coЬ jarzy≥o siк zielonkawym Ьwiat≥em. "Photographer X" przygotowa≥ do pstrykniкcia swуj aparat fotograficzny zwisajєcy mu z karku i zaczє≥ siк podkradaж do zielonego Ьwiat≥a. Raptownie "bang soniczny" wstrzєsnє≥ powietrzem, zaЬ silne uderzenie wiatru przela≥o siк przez pole. JednoczeЬnie dysko-kszta≥tny, szary wehiku≥ zawisnє≥ na niebie. Kiedy "Witness R" os≥aniajєc oczy wskaza≥ palcem ten wehiku≥, "Photographer X" szybko wzniуs≥ swуj aparat i pstryknє≥ fotografiк ktуra pokazana zosta≥a tutaj jako zdjкcie Z_1_B2. W moment pуЯniej wehiku≥ zniknє≥ strzelajєc z ogromnє szybkoЬciє ku wschodowi. Po wykonaniu tego zdjкcia UFO, "Photographer X" stara≥ siк je upowszechniж. Jednak upowszechnianie to zosta≥o wstrzymane przez najrуњniejsze niezwyk≥e przeszkody. JednoczeЬnie sam fotografujєcy poddany zosta≥ ca≥emu szeregowi odmiennych form opresji i przeЬladowaс o jakich juњ wiadomo њe okupujєcy Ziemiк UFOnauci wywierajє je na osoby reprezentujєce tzw. "ruch oporu" przeciwko kosmicznemu pasoњytowi (czкЬж z tych form opresji i przeЬladowaс opisana jest w traktatach [7/2] i [3B]). Przyk≥adowo jego listy by≥y przechwytywane, konta bankowe uniewaњniane, dane historyczne zmieniane, zaЬ on sam by≥ nachodzony, straszony, i przeЬladowany przez tzw. "man i black". Kontakt z "Photographer X" moњna uzyskaж za poЬrednictwem jego adresu internetowego, mianowicie .

[4c] Zdjкcie Z_2_B2: Jeden z licznych przyk≥adуw niewidzialnego dla ludzkich oczu wehiku≥u UFO drugiej generacji, utrwalonego w Ьwietle dziennym, pokazany zosta≥ na zdjкciu Z_2_B2. Zdjкcie Z_2_B2 pokazuje telekinetyczne UFO typu K3, bardzo podobne do wehiku≥u zilustrowanego na rysunku R_1_B1.1. UFO to na zdjкciu Z_2_B2 uchwycone zosta≥o dok≥adnie z boku, jak zawisa w powietrzu pod kєtem 45 stopni do poziomu, dotykajєc ziemi obwodem swego ko≥nierza bocznego. OczywiЬcie sama pow≥oka tego UFO nie zosta≥a ujкta na zdjкciu. Zdjкcie pokazuje wiкc jedynie s≥abe jarzenie poch≥aniania jakie szczelnie przylega≥o do tej pow≥oki i jakie uformowa≥o widoczne na tej fotografii "zabrudzenie smugami Ьwiat≥a". Istotnym dowodem potwierdzajєcym њe zdjкcie to faktycznie pokazuje niewidzialny wehiku≥ UFO, jest widocznoЬж fragmentu wylotu oЬmiobocznej komory oscylacyjnej pкdnika g≥уwnego tego UFO. Wylot ten moњna odnotowaж w formie pozornego obrazu fragmentu oЬmiobocznej komory oscylacyjnej, jaki przyjmuje postaж szarego piкcioboku widocznego na tle zboњa tuњ przy prawym marginesie zdjкcia, w odleg≥oЬci jakieЬ 1/4 wysokoЬci od gуrnej krawкdzi zdjкcia. Jak powstaje уw pozorny obraz wylotu komory oscylacyjnej UFO oraz co on sobє przedstawia, wyjaЬniono to relatywnie dok≥adnie w podrozdziale D2 traktatu [4B] i pokazano tam na rysunku D2, a takњe wyjaЬniono w podrozdziale S6 monografii [1/4] i pokazano tam na rysunku S8.

[4c] Rysunek R_2_B2: WyjaЬnienie jak w≥aЬciwie wyglєda wehiku≥ ze zdjкcia Z_2_B2 zilustrowano na rysunku R_2_B2 (zauwaњ, њe przebieg powierzchni ziemi na rysunku R_2_B2 pokazano za pomocє linii przerywanej). Wehiku≥ ten jest typu K3, oraz zawisa on w powietrzu pod kєtem, tak њe jego ko≥nierz boczny w jednym miejscu dotyka ziemi. Fotografujєcy by≥ ustawiony dok≥adnie na przed≥uњeniu p≥aszczyzny jego pod≥ogi. Osoba utrwalona na tym zdjкciu posiada g≥owк dok≥adnie po przeciwnej stronie pкdnika g≥уwnego tego UFO, natomiast jej lewe przedramiк przebiega dok≥adnie poza zaostrzonє krawкdziє ko≥nierza bocznego tego UFO.

[4c] Zdjкcie Z_3_B2: Przyk≥ad nocnego wyglєdu pojedynczego dyskoidalnego UFO sfotografowanego podczas telekinetycznego lotu ktуry powodowa≥ wydzielanie silnego jarzenia poch≥aniania pokazano na zdjкciu Z_3_B2. Zdjкcie to ujmuje pojedyncze UFO typu K6 uchwycone w pozycji stojєcej w widoku od do≥u (ale ujкte z ukosa). Poniewaњ UFO to najprawdopodobniej w chwili sfotografowania dokonywa≥o wzlotu, jego pow≥oka otoczona jest silnym bia≥ym Ьwiat≥em jarzenia poch≥aniania. Z powodu inercji jarzenia poch≥aniania, utrwalone ono zosta≥o na owym zdjкciu, chociaњ sama pow≥oka wehiku≥u, ktуry wywo≥a≥ to jarzenie, faktycznie w chwili wykonywania fotografii by≥a juњ niematerialna i stєd nie jest widoczna na zdjкciu. Ciekawostkє omawianego zdjкcia jest, њe byж moњe utrwali≥o ono takњe jednego z UFOnautуw (patrz kszta≥t sylwetki na dachu, jaki szczegуlnie dobrze widoczny jest na jego powiкkszeniu P_3_B2). Zdjкcie to takњe zaczerpniкte zosta≥o z Internetu, gdzie w paЯdzierniku 2000 roku wystawione ono by≥o pod adresem . Niestety, rуwnieњ i w jego przypadku, do tej pory autorom tego traktatu nie uda≥o siк znaleЯж њadnych innych danych na jego temat. Powiкkszenie samego wehiku≥u UFO ujкtego na zdjкciu Z_3_B2 pokazane zosta≥o na powiкkszeniu P_3_B2.

[4c] Powiкkszenie P_3_B2:

[4c] Zdjкcie Z_4_B2: Czarno-biala fotografia dziewczynki z kwiatami (Elizabeth Templon), jaka przez przypadek uchwycila niewidzialnego dla ludzkich oczu UFOnaute w kombinezonie i helmie kosmicznym, jaki unosi sie w powietrzu za glowa tej dziewczynki (patrz strona 51 doskonalej ksiazki piуra Jenny Randles, "Alien Contact - The First Fifty Years", Collins Brown (London House, Great Eastern Wharf, Rarkgate Road, London SW11 4NQ), 1997, ISBN 1-85585-4141-6, 144 pages, pb). Przyk≥ad czarno-bia≥ej fotografii na jakiej zosta≥ w≥aЬnie uchwycony taki niewidzialny dla ludzkich oczu UFOnauta (zdradzony jedynie przez wydzielajєce siк z niego Ьwiat≥o poch≥aniania) jakiego kosmiczne pochodzenie jednoznacznie zdradza ubierany przez niego kosmiczny kombinezon, pokazany zosta≥ na zdjкciu Z_4_B2. Zdjкcie Z_4_B2 oryginalnie opublikowane zosta≥o na stronie 51 ksiєњki [1B2] piуra Jenny Randles, "Alien Contact - The First Fifty Years", Collins Brown (London House, Great Eastern Wharf, Rarkgate Road, London SW11 4NQ), 1997, ISBN 1-85585-454-6, 144 pages, pb. Zdjкcie to przedstawia dziewczynkк, Elizabeth Templon. Nad jej g≥owє widoczna jest po≥owa figurki niewidzialnego UFOnauty w he≥mie kosmicznym unoszєcego siк w powietrzu. Zdjкcie to wykonane zosta≥o w niedzielк, 24 maja 1964 roku, przez ojca Elizabeth, straњaka, jakieЬ 5 mil od ich domu w Carsle, USA, na brzegu rzeki Solway Firth. Fotografujєcy raportowa≥, њe w chwili wykonywania tego zdjкcia panowa≥a dziwna "naelektryzowana" atmosfera, a takњe miejscowe krowy zachowywa≥y siк bardzo dziwnie, chociaњ oprуcz rodziny dziewczynki, nie by≥o tam wуwczas nikogo.
Odnotuj, њe z uwagi na znacznє objкtoЬж niniejszego zdjкcia przekraczajєcє 250 MB dozwolone przez sporє czкЬж darmowych serwerуw, jeЬli zdjкcie to nie pojawi siк podczas oglєdania tej witryny, wуwczas naleњy go poszukiwaж na stronie o tej samej nazwie "tekst_4c.htm" - ale dostкpnej pod ktуrymЬ innym z adresуw wskazywanych przy poczєtkach "Menu 3" lub "Menu 4".

[4c] Zdjкcie Z_1_B3: Przyk≥ad nocnego wyglєdu pojedynczego dyskoidalnego UFO trzeciej generacji, sfotografowanego w trakcie opуЯniania czasu, pokazano na zdjкciu Z_1_B3. Zdjкcie to ujmuje pojedyncze UFO typu K4 uchwycone w pozycji stojєcej w widoku z boku (ale ujкte lekko jakby od gуrnej strony). Widoczne sє silnie jarzєce siк wyloty z szeЬciu pкdnikуw bocznych tego wehiku≥u zwrуconych ku fotografujєcemu (z dwunastu pкdnikуw bocznych jakie posiadajє dyskoidalne wehiku≥y UFO typu K4). Kulista przestrzeс wzbudzonej czasowo przestrzeni otacza ten wehiku≥, emitujєc Ьwiat≥o o odcieniu czerwieni. Zdjкcie to zaczerpniкte zosta≥o z Internetu, gdzie w paЯdzierniku 2000 roku wystawione ono by≥o pod adresem . Niestety, rуwnieњ i w jego przypadku, do tej pory autorom tego traktatu nie uda≥o siк znaleЯж њadnych innych danych na jego temat. Powiкkszenie samego wehiku≥u UFO ujкtego na zdjкciu Z_1_B3 pokazane zosta≥o na powiкkszeniu P_1_B3.

[4c] Rysunek R_1_B4:

[4c] Zdjкcie Z_1_B4: Ogromne ladowisko latajacego klustera UFO w zbozu, uformowane przez cala flotyllк wehiku≥уw UFO. (Odnotuj ze flotylla wehiku≥уw UFO sk≥ada siк z 255 wehiku≥уw nastкpujєcych typуw 1xK10, 2xK9, 4xK8, 8xK7, 16xK6, 32xK5, 64xK4, 128xK3.) Kazdy odrebny okrag uformowany zostal przez odmienny wehikul UFO. Rozmiary poszczegolnych kregow daje sie ocenic po wymiarach ludzi stojacych na ladowisku po prawej stronie. Zauwaz ze cala owa zlozona konfiguracja UFO podwieszona byla pod podloga pojedynczego wehikulu UFO typu K10, zas jej trzy ramiona rozciagaly sie od pednika glownego owego UFO typu K10, az do trzech jego pednikow bocznych (odnotuj ze UFO typu K10 posiada n=36 pednikow bocznych, czyli liczbe podzielna przez 3 - stad tak wysoka symetria widocznej na zdjeciu konfiguracji).
(A huge landing of the entire fleet of 255 UFOs in crops - known as a "crop circle".)
Odnotuj, њe z uwagi na znacznє objкtoЬж niniejszego zdjкcia przekraczajєcє 250 MB dozwolone przez sporє czкЬж darmowych serwerуw, jeЬli zdjкcie to nie pojawi siк podczas oglєdania tej witryny, wуwczas naleњy go poszukiwaж na stronie o tej samej nazwie "tekst_4c.htm" - ale dostкpnej pod ktуrymЬ innym z adresуw wskazywanych przy poczєtkach "Menu 3" lub "Menu 4".

[4c] Rysunek R_1_B4.1: Typ K3 jest najmniejszym z typуw dyskoidalnych UFO (i magnokraftуw). Wyglєd boczny magnokraftu typu K3 zilustrowany zosta≥ na rysunku R_1_B4.1. WielkoЬж tego wehiku≥u moњe byж porуwnana do wielkoЬci typowego dzisiejszego samochodu osobowego. Мrednica gabarytowa UFO typu K3 (a takњe i magnokraftu typu K3) wynosi D = 0.5486Х2K = 4.39 metrуw. Z kolei wysokoЬж gabarytowa UFO typu K3 (a takњe i magnokraftu typu K3) wnosi H = D/K = 1.46 metrуw. Jego sta≥a za≥oga sk≥ada siк z 3 istot (osуb). Z dotychczasowego rozeznania wynika њe UFO typu K3 uњywane sє jako "statki na posy≥ki" (skauty), t.j. ktуre sprawdzajє, patrolujє, dowoњє, itp. Wyliczenia dokonane zgodnie z Teoriє Magnokraftu stwierdzajє, њe ten typ statku posiada n = 4(K 1) = 8 pкdnikуw bocznych, jakich centra rozstawione sє w rуwnych od siebie odleg≥oЬciach na obwodzie okrкgu o Ьrednicy nominalnej d = D/ 2 = (0.5486/ 2)Х2K = 3.10 metrуw (owa Ьrednica nominalna d = 3.10 metrуw reprezentuje wiкc Ьrednicк okrкgu przebiegajєcego przez Ьrodki wypaleс jakie pкdniki tego wehiku≥u pozostawiє na trawie w przypadku kiedy podczas lєdowania UFO dotknie swє pod≥ogє powierzchni ziemi). Rozstaw co drugiego z pкdnikуw bocznych w tym typie odpowiada rozstawowi 4 pкdnikуw w wehikule czteropкdnikowym typu T3. Мrednica zewnкtrzna kulistej obudowy pкdnika g≥уwnego UFO (i magnokraftu) typu K3 wynosi DM = 0.86 metrуw. Natomiast Ьrednica zewnкtrzna kulistej obudowy kaњdego z jego n = 8 pкdnikуw bocznych wynosi DS = 0.43 metrуw. Statek ten posiada 4 teleskopowe nogi. Stosunek K = D/H jego (najwiкkszej) Ьrednicy gabarytowej D do (najwyњszej) wysokoЬci gabarytowej H wynosi K = 3. Cechє unikalnє dla UFO (i magnokraftu) typu K3 jest, њe jest on jedynym typem dyskoidalnego statku jaki nie posiada ko≥nierza uzupe≥niajєcego (czyli jakby garbu czy dodatkowego ko≥nierza przebiegajєcego pomiкdzy ko≥nierzem bocznym i kabinє za≥ogi tego wehiku≥u - porуwnaj rysunek R_1_B4.1 i np. rysunek R_1_B4.2).

[4c] Rysunek R_1_B4.2: Typ K4 jest drugim co do wielkoЬci z typуw dyskoidalnych UFO (i magnokraftуw). Wyglєd boczny magnokraftu typu K4 zilustrowany zosta≥ na rysunku R_1_B4.2. Мrednica gabarytowa UFO i magnokraftуw typu K4 wynosi D = 8.78 metrуw. Z kolei wysokoЬж gabarytowa UFO typu K4 wnosi H = D/K = 2.19 metrуw. Sta≥a za≥oga tego wehiku≥u sk≥ada siк z 4 istot. Z dotychczasowego rozeznania zdaje siк wynikaж, њe pobуr spermy i ovule dokonywany we w≥asnych domach uprowadzanych osуb zwykle dokonywany jest w≥aЬnie przez za≥ogi UFO typu K4. Byж wiкc moњe, њe UFO typu K4 specjalizujє siк w zadaniach medycznych. Wyliczenia dokonane zgodnie z Teoriє Magnokraftu stwierdzajє, њe ten typ statku posiada n = 4(K 1) = 12 pкdnikуw bocznych, jakich centra rozstawione sє w rуwnych od siebie odleg≥oЬciach na obwodzie okrкgu o Ьrednicy nominalnej d = 6.20 metrуw (owa Ьrednica nominalna d = 6.20 metrуw jest wiкc Ьrednicє okrкgu przebiegajєcego przez Ьrodki wypaleс jakie pкdniki tego wehiku≥u pozostawiє na trawie w przypadku kiedy podczas lєdowania dotknie on powierzchni ziemi swє pod≥ogє). Rozstaw co trzeciego z pкdnikуw bocznych w tym typie odpowiada rozstawowi 4 pкdnikуw w wehikule czteropкdnikowym typu T4. Мrednica zewnкtrzna kulistej obudowy pкdnika g≥уwnego UFO (i magnokraftu) typu K4 wynosi DM = 1.28 metrуw. Natomiast Ьrednica zewnкtrzna kulistej obudowy kaњdego z jego n = 12 pкdnikуw bocznych wynosi DS = 0.56 metrуw. Statek ten posiada 3 teleskopowe nogi. Stosunek K = D/H jego (najwiкkszej) Ьrednicy gabarytowej D do (najwyњszej) wysokoЬci gabarytowej H wynosi K = 4. Cechє unikalnє dla UFO (i magnokraftu) typu K4 jest, њe jest on jedynym wehiku≥em o soczewkokszta≥tnym ko≥nierzu bocznym jaki posiada trzy nogi (wszystkie pozosta≥e wehiku≥y o takim ko≥nierzu, t.j. wehiku≥y typu K3, K5 i K6, uњywajє czterech nуg). Ponadto jest on jedynym statkiem o soczewkokszta≥tnym ko≥nierzu bocznym jakiego konstrukcja i sterowanie umoњliwiajє formowanie konfiguracji o kszta≥cie trуjkєta rуwnobocznego (przyk≥adowo formowanie lєdowisk w zboњu o precyzyjnym kszta≥cie trуjkєta rуwnobocznego).

[4c] Zdjкcie Z_1_B4.2: Podczas pisania niniejszego traktatu przyjє≥em zasadк, њe nie pokazujк w nim zdjкж UFO jakie w Ьwietle mojej znajomoЬci przedmiotu reprezentujє pomy≥ki lub najrуњniejsze formy falszerstwa. Kiedy jednak zobaczy≥em zdjкcie Z_1_B4.2 postanowi≥em uczyniж wyjєtek od tej zasady, i je pokazaж tutaj na przekуr њe jestem pewien iњ nie przedstawia ono autentycznego zdjкcia UFO. Powodem jest, њe zdjкcie Z_1_B4.2 pokazuje niemal doskona≥є rekonstrukcjк UFO typu K4. Ktokolwiek siк dopuЬci≥ jego fabrykacji, musia≥ osobiЬcie widzieж UFO typu K4 z pokazanego na tym zdjкciu kєta, musia≥ wykazaж doskona≥є bystroЬж i spostrzegawczoЬж aby odnotowaж niemal wszystkie szczegу≥y, oraz musia≥ doskonale je zreprodukowaж w celu pуЯniejszego odtworzenia na owej fabrykacji Z_1_B4.2. Ktokolwiek to uczyni≥ otrzymuje moje wyrazy uznania za doskona≥a robotк. Jego sfabrykowane UFO typu K4 wyglєda niemal jak prawdziwe i posiada nawet takie szczegу≥y jak ko≥nierz uzupe≥niajєcy (patrz owo poziome zafa≥dowanie u podstawy kabiny za≥ogi) oraz wкgiel warstwowy oblepiajєcy okolice wylotu z pкdnika g≥уwnego. Jedyne szczegу≥y jakie zdradzajє, њe jest to fabrykacja - bowiem trochк siк rуњniє od faktycznych parametrуw UFO typu K4, to: (1) zbyt ma≥e wymiary (gdyby faktycznie by≥o to UFO typu K4, wуwczas stojєca tuњ za nim doros≥a osoba musia≥aby byж o oko≥o po≥owк mniejsza niњ to pokazano na Z_1_B4.2), (2) nieco zbyt duњa Ьrednica pкdnika g≥уwnego - co powoduje zawyњony w stosunku do rzeczywistego promieс krzywizny kopu≥y gуrnej tego UFO, oraz (3) brak gуrnej powierzchni p≥askiej na ko≥nierzu bocznym (t.j. na Z_1_B4.2 klinowate zwкњanie siк ko≥nierza bocznego zaczyna siк tuњ za ko≥nierzem uzupe≥niajєcym, podczas gdy w rzeczywistoЬci u UFO typu K4 istnieje szeroka powierzchnia p≥aska zanim ko≥nierz boczny zaczyna klinowato zaginaж siк ku do≥owi). Zdjкcie Z_1_B4.2 zaczerpiкte zosta≥o z internetu, gdzie w listopadzie 2000 roku wystawione by≥o pod adresem www.anomalous-images/images/ufos3.html, wystкpujєc tam pod nazwє UFO099.jpg. Nie przytoczono tam jednak jego historii, a szkoda, bo zapewne historia ta okaza≥aby siк wysoce interesujєca.

[4c] Rysunek R_1_B4.3: Typ K5 jest Ьredniej wielkoЬci dyskoidalnym UFO. Мrednica gabarytowa UFO typu K5 wynosi D = 17.56 metrуw. Z kolei wysokoЬж gabarytowa UFO typu K5 wnosi H = 3.51 metrуw. Jego za≥oga sk≥ada siк z 5 istot. Specjalizacja zawodowa i przeznaczenie UFO typu K5 nie sє jeszcze dok≥adnie nam znane - prawdopodobnie sє one statkami zwiadowczymi i rozpoznajєcymi, byж moњe teњ њe zajmujє siк badaniami morza lub gуrnej atmosfery. Wyliczenia dokonane zgodnie z Teoriє Magnokraftu stwierdzajє, њe ten typ statku posiada n = 4(K 1) = 16 pкdnikуw bocznych, jakich centra rozstawione sє w rуwnych od siebie odleg≥oЬciach na obwodzie okrкgu o Ьrednicy nominalnej d = 12.41 metrуw (owa Ьrednica nominalna d = 12.41 metrуw jest wiкc Ьrednicє okrкgu przebiegajєcego przez Ьrodki wypaleс jakie pкdniki tego wehiku≥u pozostawiє na trawie w przypadku kiedy podczas lєdowania dotknie on powierzchni ziemi swє pod≥ogє). Rozstaw co czwartego z pкdnikуw bocznych w tym typie odpowiada rozstawowi 4 pкdnikуw w wehikule czteropкdnikowym typu T5. Мrednica kulistej obudowy pкdnika g≥уwnego UFO (i magnokraftu) typu K5 wynosi DM = 1.88 metrуw, natomiast Ьrednica kulistej obudowy kaњdego z jego n = 16 pкdnikуw bocznych wynosi DS = 0.75 metrуw. Statek ten posiada 4 teleskopowe nogi. Stosunek K = D/H jego (najwiкkszej) Ьrednicy gabarytowej D do (najwyњszej) wysokoЬci gabarytowej H wynosi K = 5. Cechє UFO typu K5 jest, њe niezwykle rzadko on lєduje na Ziemi, ogromnie trudno teњ znaleЯж zdjкcia tego wehiku≥u. Wyglєd boczny magnokraftu typu K5 zilustrowany zosta≥ na rysunku R_1_B4.3.

[4c] Zdjкcie Z_1_B4.3: Wyglєd pojedynczego UFO typu K5 sfotografowanego w Ьwietle dziennym pokazany zosta≥ na zdjкciu Z_1_B4.3. Zdjкcie to zdo≥a≥o oddaж dosyж charakterystyczny wyglєd UFO typu K5. Jak z niego widaж wehiku≥ ten jest bardzo podobny do magnokraftu typu K5 pokazanego na rysunku R_1_B4.3. Zosta≥o ono wykonane 8 paЯdziernika 1981 roku przez niejakє Hannah McRoberts, w British Columbia, Kanada. Fotografujєca, jej mєњ i 19-miesiкczna cуrka, zatrzymali siк niedaleko od Eve River, na pу≥noc od Kelsey Bay, w drodze do Holberg. ѓartujєc, њe chce wykonaж zdjкciu UFO sfotografowa≥a widok zalesionej gуry - po wywo≥aniu faktycznie znajdujєc na tym jedynym zdjкciu wehiku≥ UFO. Zdjкcie Z_1_B4.3 oryginalnie opublikowane jest na stronie 122 ksiєњki [1B4.3] piуra Peter'a Brookesmith, "UFO", Blandford (Wellington House, 125 Strand, London WC2R 0BB), London 1995, ISBN 1-7137-2583-4. Czarno-bia≥a reprodukcja tego zdjкcia zawarta jest teњ na stronie 85 ksiєњki [2B4.3] piуra Peter'a Brookesmith, "UFO, the Government Files", Blandford (Cassell plc., Wellington House, 125 Strand, London WC2R OBB, UK) 1996, ISBN 0-7137-2635-0, HC, 176 pages. Powiкkszenie samego wehiku≥u UFO ujкtego na zdjкciu Z_1_B4.3 pokazane zosta≥o na powiкkszeniu P_1_B4.3.
Odnotuj, њe z uwagi na znacznє objкtoЬж niniejszego zdjкcia przekraczajєcє 250 MB dozwolone przez sporє czкЬж darmowych serwerуw, jeЬli zdjкcie to nie pojawi siк podczas oglєdania tej witryny, wуwczas naleњy go poszukiwaж na stronie o tej samej nazwie "tekst_4c.htm" - ale dostкpnej pod ktуrymЬ innym z adresуw wskazywanych przy poczєtkach "Menu 3" lub "Menu 4".

[4c] Rysunek R_1_B4.4: Typ K6 jest najwiкkszym z typуw dyskoidalnych UFO jakie ciєgle posiadajє soczewkokszta≥tny (t.j. zaostrzony klinowato) ko≥nierz boczny. Мrednica gabarytowa UFO typu K6 wynosi D = 35.11 metrуw. Z kolei wysokoЬж gabarytowa UFO typu K6 wnosi H = 5.85 metrуw. Jego sta≥a za≥oga sk≥ada siк z 6 istot. Z dotychczasowego rozeznania wynika њe UFO typu K6 uњywane sє jako statki badawcze o specjalizacji geologicznej i Ьrodowiskowej. Stєd statki tego typu patrolujє nasze pola i lasy, pobierajє prуbki gleby, analizujє naszє wodк, itp. Wyliczenia dokonane zgodnie z Teoriє Magnokraftu stwierdzajє, њe ten typ statku posiada n = 4(K 1) = 20 pкdnikуw bocznych, jakich centra rozstawione sє w rуwnych od siebie odleg≥oЬciach na obwodzie okrкgu o Ьrednicy nominalnej d = 24.82 metrуw (owa Ьrednica nominalna d = 24.82 metrуw jest wiкc Ьrednicє okrкgu przebiegajєcego przez Ьrodki wypaleс jakie pкdniki tego wehiku≥u pozostawiє na trawie w przypadku kiedy podczas lєdowania dotknie on powierzchni ziemi swє pod≥ogє). Rozstaw co piєtego z pкdnikуw bocznych w tym typie odpowiada rozstawowi 4 pкdnikуw w wehikule czteropкdnikowym typu T6. Мrednica kulistej obudowy pкdnika g≥уwnego UFO (i magnokraftu) typu K6 wynosi DM = 3.43 metrуw, natomiast Ьrednica kulistej obudowy kaњdego z jego n = 20 pкdnikуw bocznych wynosi DS = 1.26 metrуw. Statek ten posiada 4 teleskopowe nogi. Stosunek K = D/H jego (najwiкkszej) Ьrednicy gabarytowej D do (najwyњszej) wysokoЬci gabarytowej H wynosi K = 6. Cechє unikalnє dla UFO (i magnokraftu) typu K6 jest, њe jest on jedynym typem dyskoidalnego UFO o soczewkowatym ko≥nierzu, na jakiego pok≥adzie wyodrкbnione zosta≥y aњ dwa poziomy kabin za≥ogi (t.j. dwa piкtra), tak њe sufit dolnego poziomu kabin jest jednoczeЬnie pod≥ogє gуrnego poziomu. Wyglєd boczny magnokraftu typu K6 zilustrowany zosta≥ na rysunku R_1_B4.4.

[4c] Zdjкcie Z_1_B4.4: Wyglєd pojedynczego UFO typu K6 sfotografowanego w Ьwietle dziennym pokazany zosta≥ na zdjкciu Z_1_B4.4. Zdjкcie to zdo≥a≥o uchwyciж wyglєd UFO typu K6 w widoku z boku. Jak z niego widaж wehiku≥ ten jest bardzo podobny do magnokraftu typu K6 pokazanego na rysunku R_1_B4.4. Zdjкcie to zaczerpniкte zosta≥o z Internetu, gdzie w paЯdzierniku 2000 roku wystawione ono by≥o pod adresem http://www.ids.net.pl/~nole/pictures.html, noszєc tam symbol 137.jpg. Ponadto jego inna reprodukcja pokazana teњ by≥a na stronie internetowej o adresie http://galactic-server.com/torealf/ufo.html, gdzie nosi≥o ono nazwк "ufo_961.jpg". Powiкkszenie samego wehiku≥u UFO ujкtego na zdjкciu Z_1_B4.4 pokazane zosta≥o na powiкkszeniu P_1_B4.4.

[4c] Rysunek R_1_B4.5: Typ K7 jest najmniejszym typem dyskoidalnych UFO jakich obrzeњe ko≥nierza bocznego ukszta≥towane jest w formк jakby metalowej obrкczy cylindrycznej. Wyglєd boczny magnokraftu typu K7 zilustrowany zosta≥ na rysunku R_1_B4.5. (Na rysunku R_1_B4.5 warto zwrуciж uwagк co naleњy rozumieж przez stwierdzenie, њe obrzeњe ko≥nierza bocznego tego wehiku≥u ma kszta≥t jakby obrкczy ko≥a u dawnego wozu konnego, i porуwnaж to obrzeњe z kszta≥tem soczewkowatym obrzeњa pokazanym np. na rysunku R_1_B4.4.) Мrednica gabarytowa UFO (i magnokraftu) typu K7 wynosi D = 70.22 metrуw. Z kolei wysokoЬж gabarytowa UFO (i magnokraftu) typu K7 wnosi H = 10.03 metrуw. Jego sta≥a za≥oga sk≥ada siк z 7 istot. Z dotychczasowego rozeznania wynika њe UFO typu K7 uњywane sє jako statki uprowadzajєce ze specjalistycznє aparaturє do pozyskiwania spermy i owule. Wyliczenia dokonane zgodnie z Teoriє Magnokraftu stwierdzajє, њe ten typ statku posiada n = 4(K 1) = 24 pкdnikуw bocznych, jakich centra rozstawione sє w rуwnych od siebie odleg≥oЬciach na obwodzie okrкgu o Ьrednicy nominalnej d = 49.65 metrуw (owa Ьrednica nominalna d = 49.65 metrуw jest wiкc Ьrednicє okrкgu przebiegajєcego przez Ьrodki wypaleс jakie pкdniki tego wehiku≥u pozostawiє na trawie w przypadku kiedy podczas lєdowania dotknie on powierzchni ziemi swє pod≥ogє). Rozstaw co szуstego z pкdnikуw bocznych w tym typie odpowiada rozstawowi 4 pкdnikуw w wehikule czteropкdnikowym typu T7. Мrednica zewnкtrzna kulistej obudowy pкdnika g≥уwnego UFO (i magnokraftu) typu K7 wynosi DM = 5.88 metrуw. Natomiast Ьrednica zewnкtrzna kulistej obudowy kaњdego z jego n = 24 pкdnikуw bocznych wynosi DS = 2.04 metrуw. Statek ten posiada 3 teleskopowe nogi. Stosunek K = D/H jego (najwiкkszej) Ьrednicy gabarytowej D do (najwyњszej) wysokoЬci gabarytowej H wynosi K = 7. Cechє charakterystycznє dla UFO (i magnokraftu) typu K7 jest, њe jest on jedynym ciєgle lєdujєcym wehiku≥em o obrкczowym ko≥nierzu bocznym jaki posiada trzy nogi (wszystkie pozosta≥e wehiku≥y o takim ko≥nierzu, t.j. wehiku≥y typуw K8 i K9 uњywajє czterech nуg, natomiast UFO typu K10 niemal nigdy nie lєduje na Ziemi). Ponadto jest on najmniejszym statkiem o obrкczowym ko≥nierzu bocznym jakiego konstrukcja i sterowanie umoњliwiajє formowanie konfiguracji w kszta≥cie trуjkєtуw rуwnobocznych (przyk≥adowo formowanie lєdowisk w zboњu o precyzyjnym kszta≥cie trуjkєta rуwnobocznego, czy rozstawianie mniejszych magnokraftуw podczepionych pod jego pod≥ogє na kszta≥t trуjkєta rуwnobocznego - patrz zdjкcie Z_2_B5.4). Nastкpnym statkiem o obrкczowym ko≥nierzu, ktуry rуwnieњ jest w stanie uformowaж trуjkєty rуwnoboczne, to najwiкksze UFO typu K10 o ponad pу≥kilometrowej Ьrednicy.

[4c] Rysunek R_1_B4.6: Typ K8 jest kolejnym typem dyskoidalnych UFO o obrzeњu ko≥nierza bocznego w kszta≥cie metalowej obrкczy cylindrycznej. Мrednica gabarytowa UFO (i magnokraftu) typu K8 wynosi D = 140.44 metrуw. Z kolei wysokoЬж gabarytowa UFO (i magnokraftu) typu K8 wnosi H = 17.56 metrуw. Jego sta≥a za≥oga sk≥ada siк z 8 istot. Dok≥adna specjalizacja UFO typu K8 nie zosta≥a jeszcze poznana. Wyliczenia dokonane zgodnie z Teoriє Magnokraftu stwierdzajє, њe ten typ statku posiada n = 4(K 1) = 28 pкdnikуw bocznych, jakich centra rozstawione sє w rуwnych od siebie odleg≥oЬciach na obwodzie okrкgu o Ьrednicy nominalnej d = 99.30 metrуw (owa Ьrednica nominalna d = 99.30 metrуw jest wiкc Ьrednicє okrкgu przebiegajєcego przez Ьrodki wypaleс jakie pкdniki tego wehiku≥u pozostawiє na trawie w przypadku kiedy podczas lєdowania dotknie on powierzchni ziemi swє pod≥ogє). Rozstaw co siуdmego z pкdnikуw bocznych w tym typie odpowiada rozstawowi 4 pкdnikуw w wehikule czteropкdnikowym typu T8. Мrednica zewnкtrzna kulistej obudowy pкdnika g≥уwnego UFO (i magnokraftu) typu K8 wynosi DM = 10.11 metrуw. Natomiast Ьrednica zewnкtrzna kulistej obudowy kaњdego z jego n = 28 pкdnikуw bocznych wynosi DS = 3.33 metrуw. Statek ten posiada 4 teleskopowe nogi. Stosunek K = D/H jego (najwiкkszej) Ьrednicy gabarytowej D do (najwyњszej) wysokoЬci gabarytowej H wynosi K = 8. Cechє unikalnє dla UFO (i magnokraftu) typu K8 jest, њe spora czкЬж pow≥oki kopu≥y gуrnej stanowi jednoczeЬnie sufit kabiny za≥ogi (a ЬciЬlej mostka kapitaсskiego). Dlatego jeЬli obserwuje siк lub fotografuje UFO typu K8 od gуry, wуwczas widzi siк bardzo charakterystycznie wyglєdajєcy dach kopu≥y za≥ogi, jaki przy odrobinie wprawy daje siк rozpoznaж juњ przy pierwszym rzucie oka. Dach ten wyglєda bowiem mniej wiкcej jakby sp≥aszczona kopu≥a koЬcio≥a z wystajєcє w jej Ьrodku mniejszє kopu≥kє kulistego pкdnika g≥уwnego. Wyglєd boczny magnokraftu typu K8 zilustrowany zosta≥ na rysunku R_1_B4.6.

[4c] Zdjкcie Z_1_B4.6: Wyglєd pojedynczego UFO typu K8 sfotografowanego w Ьwietle dziennym pokazany zosta≥ na zdjкciu Z_1_B4.6. Zdjкcie to zdo≥a≥o uchwyciж relatywnie dobrze wyglєd UFO typu K8. Jak z niego widaж wehiku≥ ten jest bardzo podobny do magnokraftu typu K8 pokazanego na rysunku R_1_B4.6. Zdjкcie Z_1_B4.6 zaczerpniкte zosta≥o z Internetu, gdzie w listopadzie 2000 roku wystawione by≥o pod adresem http://www.anomalous-images/images/russufo4.html, noszєc tam symbol Ufo33.jpg. Wywodzi siк ono ze zbiorуw Nikolay Subbotin'a, RUFORS (Russian UFO Research Station), Box 6303, Perm, Russia 614010, zaЬ wykonane ono zosta≥o w obszarze rosyjskiego obszaru anomalnego, nazywanego Moljebka (na przeciкciu siк regionуw Permu i Мwierd≥owska). Pokazuje ono bardzo wyraЯnie charakterystyczne elementy kszta≥tu UFO tupu K8, w≥єczajєc w to obrкczokszta≥tny ko≥nierz jaki obiega wehiku≥y tego typu wzd≥uњ obwodu ich pod≥ogi, oraz charakterystyczny kszta≥t kulistego pкdnika g≥уwnego widocznego przez przeЯroczystє kopu≥к gуrnє. Powiкkszenie samego wehiku≥u UFO ujкtego na zdjкciu Z_1_B4.6 pokazane zosta≥o na powiкkszeniu P_1_B4.6.

[4c] Rysunek R_1_B4.7: Typ K9 jest przedostatnim z typуw dyskoidalnych UFO o cylindrycznym obrzeњu ko≥nierza bocznego. Мrednica gabarytowa UFO (i magnokraftu) typu K9 wynosi D = 280.88 metrуw. Z kolei wysokoЬж gabarytowa UFO (i magnokraftu) typu K9 wnosi H = 31.21 metrуw. Jego sta≥a za≥oga sk≥ada siк z 9 istot. Dok≥adna specjalizacja UFO typu K9 rуwnieњ nie zosta≥a jeszcze poznana. Wyliczenia dokonane zgodnie z Teoriє Magnokraftu stwierdzajє, њe ten typ statku posiada n = 4(K 1) = 32 pкdnikуw bocznych, jakich centra rozstawione sє w rуwnych od siebie odleg≥oЬciach na obwodzie okrкgu o Ьrednicy nominalnej d = 198.61 metrуw (owa Ьrednica nominalna d = 198.61 metrуw jest wiкc Ьrednicє okrкgu przebiegajєcego przez Ьrodki wypaleс jakie pкdniki tego wehiku≥u pozostawiє na trawie w przypadku kiedy podczas lєdowania dotknie on powierzchni ziemi swє pod≥ogє; niestety aby dostrzec lєdowiska UFO typu K9 patrzeж trzeba na ziemiк z samolotu). Rozstaw co уsmego z pкdnikуw bocznych w tym typie odpowiada rozstawowi 4 pкdnikуw w wehikule czteropкdnikowym typu T9. Мrednica kulistej obudowy pкdnika g≥уwnego UFO (i magnokraftu) typu K9 wynosi DM = 18.28 metrуw, natomiast Ьrednica kulistej obudowy kaњdego z jego n = 32 pкdnikуw bocznych wynosi DS = 5.76 metrуw. Statek ten posiada 4 masywne nogi opuszczane w dу≥ za poЬrednictwem mechanizmu podobnego do naszych dЯwigуw. Stosunek K = D/H jego (najwiкkszej) Ьrednicy gabarytowej D do (najwyњszej) wysokoЬci gabarytowej H wynosi K = 9. Cechє unikalnє dla UFO (i magnokraftu) typu K9 jest, њe oko≥o po≥owy jego kopu≥y gуrnej jest jakby odciкte zabudowanє nad kabinami za≥ogi przestrzeniє napкdowє. Wyglєd boczny magnokraftu typu K9 zilustrowany zosta≥ na rysunku R_1_B4.7.

[4c] Zdjкcie Z_1_B4.7: Czarno-bia≥a fotografia pojedynczego UFO typu K9 sfotografowanego z boku w Ьwietle dziennym, pokazana zosta≥a na zdjкciu Z_1_B4.7. Zdjкcie to zdo≥a≥o uchwyciж zwykle charakterystyczny dla UFO tego typu, jakby "p≥aski" dach kabiny za≥ogi w centrum ktуrego wystaje pу≥kulista (srebrzysta) obudowa pкdnika g≥уwnego. P≥askoЬж tego dachu wynika z faktu, њe w silnym polu magnetycznym tego statku os≥aniajєca ten dach przeЯroczysta kopu≥a niemal zupe≥nie znika z widoku. Relatywnie dobrze widoczny jest teњ wyd≥uњony kszta≥t boczny wehiku≥u UFO typu K9. Jak z niego widaж wehiku≥ ten jest bardzo podobny do magnokraftu typu K9 pokazanego na rysunku R_1_B4.7. Zdjкcie to zaczerpniкte zosta≥o z Internetu, gdzie w listopadzie 2000 roku wystawione ono by≥o pod adresem http://galactic-server.com/torealf/ufo.html, gdzie nosi≥o ono nazwк "ufo_1011.jpg". Powiкkszenie samego wehiku≥u UFO ujкtego na zdjкciu Z_1_B4.7 pokazane zosta≥o na powiкkszeniu P_1_B4.7.

Pozosta≥e ilustracje do rozdzia≥u B zawarte sє na stronie 2 (fot. Z_2_B4.7 do Z_1c_B7.3) oraz na stronie 3

Ilustracje do rozdzia≥u C (tj. fot. Z_1_C1 do Z_2_C9) zawarte sє na stronie 3

CzкЬж #E: Instrukcje:

Linki do dalszych ilustracji:

CzкЬж #F: Emaile i dane kontaktowe autora tej strony:

CzкЬж #G: Copyrights © 2013 by Dr Jan Pajєk: